| |
| | περι-συλλογη.. το φως μενει |  | | | του Ερωτα | | |
[align=center]ο ανθρωπος για την εξελιξη του
ξεπουλαει και ψυχη
να μην νιωθει και το πιο απλο:
την ελευθερια συνυφασμενη με αυτην.
η ηθική -αναληψη ευθυνης- και μονο
μεσα απο τον κατακερματισμο της υπαρξης
απο την αποξενωση των ανθρωπων
σπανια, σπανια κι ως ατομο αποδιδει καρπους.
κι ας ειναι, ειναι η μονη στρατα που δενει τα ατομα.
και που ολα μεταξυ τους διαφερουν
και τα διαφορετικα και τα ομοια ομοιως
ιδια δεν υπαρχουν.
υπαρχουν τα ετερωνυμα και τα απωθημενα.
υπαρχουν δυσκολοι ανθρωποι
και οσοι το απλο θελουν: αδυνατο.
ειναι να βρεις το αλλο σου ενα
οταν βρισκεις μεσα σου το αλλο σου μισο.
και τοτε ακομη, απαυγασμα ακριβοθωρητο
το να σας βρει αμφοτερους
μιαν αφραγη στιγμη.
ενταση διχως δυναμη, φοβος ηφαιστειακος
οταν τριγυρω μας κι ο,τι μας πνιγει
στα αντικρυστα ματια μας
γινομαστε.
οι ανθρωποι που ποιουν λογους
και τους αποθηκευουν να τους αναμοχλευουν
οσο για την επαρση
της σαπιας εκ βαθρων στασης
και για να κουμπωνονται.
που αν σκοτωνει κυριολεκτικα εσενα
και μεταφορικα εμενα, ακομη και αυτο το μεταφορικα
σε εισαγωγικα μεσα.
τα ζωωδη ενστικτα ομως απο ερωτα
ειναι τα μονα ευγενη και αλυπητα μαζι
που κανουν δινουν, αποκλειστικα ερωτα.
αυτο κι αν δεν βρισκεται ή βρισκεται εν μια νυκτι
να χαθει το πρωι που αφεθηκε να μην κυνηγηθει.
μα και ποσοι ερωτες της μιας νυκτος
μενουν αλησμονητοι? σε μενα μονο ενας
συνεπως..
μενει το φως
και που το σβηνουμε
το φως που μας κανει
πιο μοναχικους και πιο κοινωνικους
στα ενδομυχα ως μας παει σκοταδια
το φως το σημειο οπου ανθρωποι διαχωριζονται
σε ομοίους δικους και στους -που λεν- παραξενους τρελους
τοσο οι μεν που φωτιστηκαν ετσι οι δε
απλα, δεν προλαβαινει ποτε να γινει αναμνηση
καθε που κι ενας 'δικος' μας, ακομη μας φτυνει:
απο που ρε βγηκες ετσι εσυ; σατανα, ε σατανα!
ω ποσο χαιρεται
το ολον μας ευφραινεται!
θα επιστρεφω στην αγκαλια σου
θα επιστρεφω μεσα μου
ως να σωθω εγω
γιατι το πρεπει ασωστο..
και το δικο μου ειναι τερας
-αγαπημενο θειον ιερο-[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας | | | |
|
Αγιοβλασιτης
27-01-2020 @ 17:57 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | tabasco0
27-01-2020 @ 19:04 | ::theos.:: ::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
28-01-2020 @ 09:34 | Πολύ ωραίο!
η ηθική -αναληψη ευθυνης- και μονο
μεσα απο τον κατακερματισμο της υπαρξης
απο την αποξενωση των ανθρωπων
σπανια, σπανια κι ως ατομο αποδιδει καρπους.
κι ας ειναι, ειναι η μονη στρατα που δενει τα ατομα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
