Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κατάθλιψη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129931 Τραγούδια, 269261 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κατάθλιψη
 Απο ανέκδοτη συλλογή
 
"Κατάθλιψη"

Με χίλιους τρόπους πολεμώ σκέψη να σε μερώσω,
όμως φαντάζει δύσκολο τόσο να σε γλυτώσω.

Γέρασα πριν την ώρα μου σ'ετούτηνε τη χώρα
γιατί αυτά που δούλεψα (για)άλλοι τα πήραν δώρα...

Σπούδαξα και τα όνειρα που είχα καμωμένα
τα 'δα στο διάβα του καιρού να χάνουντ' ένα - ένα.

Μα τότες που εσπούδαζα στη κεφαλή κουκούτσα
είχα και δε φορέθηκα τη θελα φάω π****α

Πτυχία πήρα κι έχω ντα στο ραφι στερεμένα
ομάδι με τα όνειρα που μου 'χουν σκοτωμένα.

Πατρίδα υπηρέτησα με σθένος και μ'ανδρεία
που 'μουν αρνί ανάμεσα σε λύκους και θηρία.

Απ'ώρας κι απολύθηκα δουλεύω έξι χρόνους
και πρεμαζώνω βάρητα θλίψες καημούς και πόνους.

Λέω θαν έρθ' η άτιμη εκείν'η ευκαιρία
μα πάντα υπάρχει οπισωθιό κουρφά μια σκευωρία.

Κι όσο κι αν κάνεις το καλό με βλέπιος και με χάρη
κάποια στιγμή κουράζεσαι από τα τόσα βάρη..

Δεν έχω ακόμα μέσα μου παραίτηση δηλώσει
μα τρέμω εκείνη την στιγμή σαν είναι και σιμώσει.

Κι ως κι αν στοιβιάζω με σπουδή τσ'ελπίδες πάνω σ' άλλη
ένας βοριάς με μια φυσά θα τσι γκρεμίσει πάλι

γιατί πασκίζω την ψυχή να την εσυμμαζέψω
μα είν' ανεπιθύμητα για τσ'άλλους τα γυρέψω...

Ο καθα εις περιπατεί στον κόσμο που 'χει σαξει
και λάθος να 'ναι αδύνατο μου φαίνεται ν'αλλάξει.

Όποτε πω πως έφταξα στση πεθυμιάς την κόψη
στον μπέτη θλίψης σαγιθιά θα 'ρθει να με καρφώξει.

Κι έτσι τσ'απογήτεψης η οδύνη θα με φταξει
αφού θωρώ πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει

κι απόκειας άντ' απ'την αρχή κι άντες τα ίδια ζάλα
μα ξετελειώνει κάποτε τση μουσταράς το γάλα.

Μόνο ανε γλύφεις τσι ποδιές που 'ναι κατουρημένες
τσι ευκαιρίες ίσως δειςμπρος σου ξεδιπλωμένες.

Και σ' όλους ναι και σ'όλα ναι να λες
που θα σου πούνε , στσι βρυκολάκους
που ποθούν το αίμα σου να πιούνε.

Ο στόχος είναι το μυαλό και το 'χουν καταφέρει
κι ο κάθα είς πορεύεται μονάχος κι υποφέρει.

Κρίμας τα ζάλα τση χαράς αλλού να τα ξοδιάσω
και μέσα στση κατάθλιψης το βούρκο εδα κοιτάσω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
nightwolf
28-01-2020 @ 15:06
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
28-01-2020 @ 15:55
Μόνο ανε γλύφεις τσι ποδιές που 'ναι κατουρημένες
τσι ευκαιρίες ίσως δειςμπρος σου ξεδιπλωμένες.
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::

Ανά τη μακραίωνη ελληνική ιστορία, ουκ ολίγα είναι τα παραδείγματα όπου η Μάννα Ελλάδα (τρώει) τα παιδιά της.....

Κων/νος Ντζ
28-01-2020 @ 17:34
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
28-01-2020 @ 17:46
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο