| |
Θα γίνω φωνή αφού δε μπόρεσα
Ούτε σαν ίσκιος δίπλα σου να σταθώ
Αφού δεν έφτασε η αγάπη μου στις κρύες σου πληγές
Θα ζήσω στο ήλιο και θα γιατρευτώ τώρα εγώ...
Θα γίνω φωνή να αντηχήσει σε καλντερίμια σκοτεινά
Περπατώντας μόνη, με φορτίο μόνο τις δικές μου αμαρτίες
Θα γινώ αγάπη να μπώ σε αλλών ψυχών τη καρδιά
Και ξέρω τη λύτρωση μόνο τη βρίσκεις στη σιωπή
Θα σταματήσω λίγο, ήσουν άραγε η τιμωρία μου;
Δε θέλω να πάω πίσω σε αυτά που έζησα ποτέ
Θελω να κοιτάξω στον καθρέφτη της ψυχής
Η φωνη του...πήγαινε μου είπε και μην αμαρτήσεις πια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
