| |
Είναι τα βάσανα βουνά και οι ανάγκες τόσες
Σε μια ζωή από άδικο γεμάτη
Κι είναι τα ζάρια συνέχεια πειραγμένα
Και η ψυχή γεμάτη από δάκρυ.
Δεν μπορώ να αντέξω θεέ μου άλλα βάσανα
Τα παράπονα με πνίγουν, με τσακίζουν
Μία στιγμή μες στη ζωή μου δεν ανάσανα
Μία στιγμή οι πόνοι δεν με αφήνουν.
Πάντα τα βάρη να μας πνίγουν το λαιμό
Και γύρω όλοι τόσο ξένοι
Κι αν χέρι τώρα θέλω φιλικό
Ποιός να το δώσει που είναι όλοι ξένοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
