| |
Τα σύννεφα ολολευκα σαν τον αφρό της θάλασσας
Ο ήλιος χαμηλά στο χρώμα του λιγάκι ερυθρός
Ο άνεμος ηρέμησε στην άμμο όταν χάραξα
Το όνομα το όμορφο εκείνης που αγαπώ
Γίναμε όλοι άγνωστοι μεσ'τις μεγαλουπόλεις
Που οι άνθρωποι αυξήθηκαν γοργά σαν πυρκαγιά
Το θέατρο ξεκίνησε και πήραν μέρος όλοι
Τα πρόσωπα τους άλλαξαν σε μάσκες μια βραδιά
Κοιτάζω απ'το παράθυρο τα άστρα του ουρανού
Το φως τους χαμηλό στα σύννεφα χαμένο
Το φεγγάρι άφαντο συνάμα ντροπαλό
Τον εαυτό μου έχασα μα ακόμα περιμένω
Γίναμε όλοι άγνωστοι μεσ'τις μεγαλουπόλεις
Που οι άνθρωποι αυξήθηκαν γοργά σαν πυρκαγιά
Το θέατρο ξεκίνησε και πήραν μέρος όλοι
Τα πρόσωπα τους άλλαξαν σε μάσκες μια βραδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
