| |
Ομολογουμενως
Τακτικος με το εξωτερικο περιβαλλον
οποιος δεν αναγνωριζει ταξη καμια
-δεν αποτελει κι υποδειγμα καμιας-
στον χρονο που περνα
στον προσωπικο του χωρο
Χωρις κανονα και οχι ο κανονας
αυτος που συγυρνα κι απ'τον ιδιο ανυποπτα
σε στιγμες του απ' τις οποιες εκλειπει
ο εξαναγκασμος του ο ιδιος
Ειναι ο ιδιος ανθρωπος- αυτοματος
και που ανοιγεται στον γνωριμο αγνωστο
και που δεν ανοιγει σχεδον σε κανενα
Η αληθεια διχως το χαος γι'αφετηρια και φωλια
η ισορροπια που αρμοζει στον εξω κοσμο απλα
διχως την αντιφαση καμια δεν θα 'χε βαση
Αντιφαση ανεπηρρεαστη αφ'εαυτου
απλετη ψυχης παρουσιαζει χαρη
Δεν τρομαζει καποιον δεν κουμπωνει
Ανειπωτη μια σταλιτσα αξεθυμαστης ανθισης
μιλα το σωμα κυμα αδευτερωτων εκρηξεων
(με το ομολογουμενως ειχε ξεκινησει
κι οταν το διαβαζω το λεω
γι' αυτο και επιστραφηκε)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
