Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Την τύχη ή τη φτώχεια μου να καταριέμαι;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Την τύχη ή τη φτώχεια μου να καταριέμαι;
 Καλημέρα.
 
Δούλευα στην οικοδομή
μυστρί σαν εργατάκι
δύσκολα βόλτα τα ΄φερνα
γιατί ήμουν φτωχαδάκι.

Μία κοπέλα αγάπησα
το ίδιο και εκείνη
(τουλάχιστον σ΄ εμένα αυτή
η εντύπωση είχε μείνει).

Κάθε βραδάκι σ΄ ερημιές
αλλά και σ΄ άλλους τόπους
όρκους αγάπης δίναμε
μακριά απ ΄ τους ανθρώπους.

Κι όνειρα κάναμε μαζί
σαν δυο ερωτευμένοι
ν΄ ανοίξουμε ένα σπιτικό
να ζούμε ευτυχισμένοι.

Γλάστρες με άνθη να ΄χουμε
ψηλά στα παραθύρια
και ας μας λείπουν τα πολλά
πλούτη και τζοβαΐρια.

Χωρίς τον ξενοδόχο εγώ
είχα όμως λογαριάσει
έγιναν άλλα απ΄ αυτά
που είχα σχεδιάσει.

Τον τελευταίο τον καιρό
εκείνη πάντα αργούσε
κι όταν τη ρώταγα γιατί
αόριστα απαντούσε.

Ένα βραδάκι σκέφτηκα
στο σπίτι της να πάω
να πω και στον πατέρα της
ότι την αγαπάω.

Φτάνοντας μπρος στο σπίτι της
βλέπω παρκαρισμένη
μια Μερσεντές πανάκριβη
και να την περιμένει.

Κάποια στιγμή βγαίνει αυτή
και μες στην κούρσα μπαίνει
(που η μηχανή της ήτανε
ωστόσο αναμμένη)

κι αμέσως τότε ο οδηγός
(που κάπνιζε και πούρο)
και όπως είδα, φόραγε
ένα κοστούμι σκούρο

της δίνει ένα κλεφτό φιλί
γκάζι μετά πατάει
και σαν βολίδα ξεκινά
φεύγει, με προσπερνάει !

Πρόλαβε αυτή όμως να με δει
(καθώς τα είχα χάσει)
και έσπευσε ειρωνικά
να μου χαμογελάσει !

Κι εγώ έμεινα μονάχος μου
πίσω, ν΄ αναρωτιέμαι:
Την τύχη ή τη φτώχεια μου
πρέπει να καταριέμαι;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μάϊκ Χίτζ
20-02-2020 @ 09:56
https://www.youtube.com/watch?v=k2YdWVDZiOc
malkon64
20-02-2020 @ 10:46
Θαυμάσιο .................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::yes.::
Μαυρομουστάκης
20-02-2020 @ 12:09
Βγαλμένο από τη ζωή!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλημέρα Μάϊκ.
Αγιοβλασιτης
20-02-2020 @ 16:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
20-02-2020 @ 19:08
Ο τυχερός

Πολύ καλά τη γλίτωσες
εσύ και το (μυστρί σου*),
που με αυτή τελείωσες
κι τύχη ήταν μαζί σου.


Σκέψου να είχες παντρευτεί
πως θα 'ταν η ζωή σου
και πόσο θα 'χες παιδευτεί
και με την κεφαλή σου.


Δυο κέρατα θα ψήλωναν
και θα 'ταν σαν κεραίες
που όλοι θα σε σπίλωναν
με θέσεις τους ακραίες.


Θα 'ταν σαν βλέπαν στην TV
όλη σου την πορεία,
πως όλα είχανε συμβεί
και είχες τιμωρία.


Σε κλαίγανε κι ρέγγες ρε,
ρεντίκολο θα ήσουν,
θα γέλαγαν κι πέτρες βρε
δίχως να σ' αντικρίσουν.


Όμως προσπάθησε κι εσύ
να κάνεις λίγα φράγκα
κι όποια σου πέσει μη μισεί
να μένεις σε παράγκα.


Αυτά τα λίγα είχα να πω,
άκου και κανά φίλο,
όπως εγώ που τ' ακουμπώ
και μάλιστα με ζήλο.


Δίχως παρά γυναίκα μιά
δεν δένει σε λιμάνι,
βρίσκει συχνά νέα κορμιά
και φεύγει μάνι μάνι.

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
ακριτας
20-02-2020 @ 19:26
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Μάϊκ Χίτζ
20-02-2020 @ 21:00
Σωστή είναι Ιωάννη μου
η διαπίστωσή σου
και απολύτως συμφωνώ
μ΄ αυτά που λες, μαζί σου.

Γιατί αυτή θα ήθελε
στην τρίχα να την ντύνω
μαύρο χαβιάρι κι αστακό
να βρίσκω, να της δίνω

κι ενώ δεν θα μου έφτανε
το μεροκάματό μου
θα μου ΄λεγε να πάω να βρω
να κόψω το λαιμό μου

θα διαμαρτυρότανε
και θα μεμψιμοιρούσε
και για όλα τα υπόλοιπα
θα αδιαφορούσε.

Κι άμα εντέλει έβρισκα
δουλειά σε μια εταιρεία
και έκανα μέσα εκεί
καμιά ατασθαλία

ώστε όλα όσα ζήταγε
να τα οικονομήσω
κι όλες τις απαιτήσεις της
να ικανοποιήσω

σήμερα μες στη φυλακή
εμένα θα ΄χαν κλείσει
κι αυτή άλλον θα έβρισκε
να τα ξεκοκαλίσει !

Κι όταν εσύ θα ερχόσουνα
τσιγάρα να μου φέρνεις
θα είχες και το δίκιο σου
για να με αποπαίρνεις

θα μου ΄λεγες: «Μάϊκ, εγώ
σ΄ είχα προειδοποιήσει
αλλά εσύ τα λόγια μου
τα είχες αψηφήσει !»

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
heardline
20-02-2020 @ 21:22
Κι αν Μάρλμπορο μου ζήταγες
εγώ θα 'χα Καρέλια
και αν φαγί δεν έφαγες
στουπιά θα 'χα καρβέλια.


Να δεις μέσα στον πόνο σου
αλήθειες της ζωής
και να 'ν' το καρδιοχτύπι σου
φωνή καμμένης γης.


Σ' ένα χαρτί θα σου 'γραφα
τρεις στίχους να συνέρθεις
κι απ' τα στραβά σου τ' άστροφα
στα ίσια σου να έρθεις.


Θα σου έγραφα:

Μυστρί, σοβάς, οικοδομή,
τούβλο, δομή , υποδομή,
για άλλους αν δουλεύεις
θα πρέπει εσύ να κλέβεις,
για να 'χεις όνειρα πολλά,
που άλλο να μη σου μιλά
πως χρήματα θε να 'βρεις,
για να τη διαφεντεύεις.

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Μάϊκ Χίτζ
20-02-2020 @ 21:50
Αν θέλουμε Ιωάννη μου
να ακριβολογούμε
θα πρέπει με ειλικρίνεια
να το παραδεχθούμε

πως αν μας τύχει μια όμορφη
στο δρόμο μας να δούμε
χάσκουμε αμέσως σαν χαζοί
(σαν χάνοι την κοιτούμε).

Και άμα τη γνωρίσουμε
όλα τα λησμονούμε
κι επιθυμούμε διακαώς
μαζί της να βρεθούμε

τα κάλλη της δια παντός
τρόπου, να τα γευτούμε
καθόσον Γιάννη, όλοι μας
για τις γυναίκες ζούμε...

(Γεια σου Ιωάννη με τα ωραία σου !!!)
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
heardline
20-02-2020 @ 22:51
Όμορφη για τα νιάτα μας,
για τώρα άστα-βράστα,
τρύπησε το παγούρι μας
και πίκρανε κι πάστα.


Τα πιτσουνάκια ξέχνα τα,
γριές μας μείναν κότες,
καλές για τα γεράματα,
πριν χρόνια ωραίες τότες.


Μάϊκ τα χρόνια φάγαμε
κι αυτά θε να μας φάνε,
όπως κι εμείς τ' αρμέγαμε
κι αυτά θα μας χυμάνε.


::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
zari.kardias
20-02-2020 @ 23:13
::laugh.:: Πολύ όμορφη πλοκή ...σαν παλιά ελληνική ταινία!!!
(...κι εμείς πως να διαβάσουμε στίχους με τα καντάρια
λεφτά, γυναίκες, φυλακές, οικοδομές, ντουβάρια
...σίγουρα καταλάβαμε πως ξέρετε από φτυάρια!!!)
::laugh.:: Απολαυστικότατο!!!::up.::
Καλό βράδυ!!!
Μάϊκ Χίτζ
21-02-2020 @ 00:20
Ιωάννη, αν επέρασε
η νιότη μας η πρώτη
ήδη ήρθε δριμύτερη
η δεύτερή μας νιότη.

Σ΄ αυτήν βασίσου στο εξής
και μην το βάζεις κάτω
πάμε να πιούμε ένα κρασί
να πούμε «άσπρο πάτο»

με δύο μούρλια θηλυκά
παρέα μας, να βγούμε
κι αφού διασκεδάσουμε
όμορφα να «τη βρούμε»...

(Ιωάννη και zari.kardias
Σας ευχαριστώ πολύ !!!)
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
-Ειρήνη-
21-02-2020 @ 08:13
Όντως σαν ελληνική ταινία, ασπρόμαυρη και το φαντάστηκα το πανάκριβο αμάξι να χάνεται στο δρόμο κι αυτόν να γυρνάει με κατεβασμένο κεφάλι και να γυρίζει στο σπίτι του... "τζοβαΐρια": μου άρεσε η λέξη, δεν την ήξερα, την έψαξα. Και ο στιχοδιάλογός σου με τον headline...ανεξάντλητος, το διασκεδασα πραγματικά! Άπαιχτο δίδυμο!
Μάϊκ Χίτζ
23-02-2020 @ 03:06
Σας ευχαριστώ πολύ όλους !!!
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο