| |
τελεία
μια μικρή κουκκίδα
σαν τρυπημένο τόπι
δίπλα μια παύλα
ανηδονία ή καύλα;
το χαρτί άδειο
το στυλό άδειο
το μέσα ανείπωτο
εκείνο το μικρό μέσα
της μεγάλης στιγμής
που θα χωρέσουν οι στίχοι
που δεν έγγραψα
ποτέ;
ποιός θα τους θυμηθεί;
κανείς
τελευταία τσακώνομαι
με τους στίχους
με πιάνει ασφυξία
στηθάγχη
σταμάτα να διαβάζεις
μ’ακούς!
σταμάτα
μόνο κλέισε τ΄αυτιά
άκου τη σιωπή
γράφει το πιο όμορφο τραγούδισμα
το πρώτο κλάμα του μωρού
το πρώτο δάκρυ
το πρώτο φίλημα
ύστερα
το τελευταίο
λέξεις
όλα λέξεις
πρώτα τις νιώθεις
για παιδιά
ύστερα
τις σκοτώνεις
3/2/20
φ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
