| |
Στο δρόμο ακολουθάω τη βροχή,
που χάνεται στο χώμα,
πες μου τι θέλεις πριν χαθείς,
τι μου κρατάς ακόμα.
Δεν έχεις το δικαίωμα,
εκεί που έχω πατήσει,
μ'όλη του χρόνου την ορμή,
τα ίχνη να ξεπλύνεις.
Βροντούν τα σύννεφα θυμό,
όποτε τους καπνίσει,
και αστράφτει η ψυχή στον κεραυνό,
που έχει καβαλήσει.
Θέλει να μπει μες την βροχή,
να ακολουθήσει ίχνη,
κι όταν ξανά εξατμιστεί,
τον κύκλο ξαναρχίζει.
Μα απόψε εγώ μάζεψα,
λίγο νερό για μένα,
σε μια γλάστρα το'ριξα,
την πότισα μ'εσένα.
Ψυχή μου αφού ο καιρός,
το πάει κύκλους, κύκλους
άνθιζε κάθε άνοιξη,
και με το κρύο κοιμήσου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
