| |
"Λευκά σημάδια έχει και τούτη η ταραχή
σ'αυτο το στίχο που θέλει τ'όνομά σου
βαμμένη στα κατακόκκινα απόψε η προσμονή
φτερικοπάει στο ολόσωμο ανατρίχιασμά σου
Λίγο πριν μετρήσω τα ωραία χρώματά σου
γυρεύω τους κήπους των αγνών σου γιασεμιών
αργά ξεδιπλώνονται του κορμιού τ'αρώματά σου
φωδφορίζουν τα μάτια σου των πυρκαγιών
Ανεβαίνουν οι στάθμες κι αφυπνίζεται το φώς
σαν απο όνειρο φανερώνεσαι ξάφνου μαβιά
μ'ένα παλμό ολόκαρδο καθώς ο αστερισμός
ο έρωτας ασίγαστος στη στέρφα μου ερημιά
Στη σάρκα σου κρυμμένος άφοβα αρμενίζω
η περιβόητη σκοτεινιά δε με γυρίζει πίσω
τους δρόμους σου γλυστρώντας σα χέλι διασχίζω
τελειώνω ,ξαναρχίζω ώσπου να λαχταρίσω
Είναι η ώρα του φρέσκου ήλιου, της μοίρας πάλι
ασέβεια των πουλιών η τόση πλλημμυρίδα
σκιρτήματα του στεναγμού με γκρίζα ζάλη
αστράφτουν στου φιλιού σου τη δροσοσταλίδα
Μες στον ιδρώτα του έρωτα κάλλιο να πλανηθώ
την εικόνα σου ποτίζω με χαρούμενες κραυγές
και σ'αγναντεύω πια πιο πέρα απ'το φθαρτό
στο πηγαινέλα του ειρμού με ατάραχες ματιές"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
