| |
Μια βαλίτσα ξαφνικά, με λίγη αγάπη
φορτώνω δάκρυα και όνειρα, στην πλάτη
μια φυγή, από το ασφαλές και το ωραίο
να ζήσω αλλουνού ζωή και φταίω
φταίω για λόγια που δεν είπα 'γίναν σκέψεις
συμβιβασμός και αφορμές για να μου κλέψεις
παρόν, ελπίδα, σιγουριά και χαρακτήρα
ελπίζω μέσα μου, πως όλα αυτά τα πήρα
μα είναι άδεια η βαλίτσα δεν γεμίζει
η αγάπη που 'ταξες, μιζέρια μου θυμίζει
βάζω χαμόγελο, μπουφάν να μη με δούνε
γιατί αν ακούσουν πως φοβάμαι, τι θα πούνε
κασκόλ, το πήρα κάνει κρύο, θέλω γάντια
κι η ροζ βαλίτσα μου, ντροπή μου ακόμα άδεια
πιστεύω, σκέψεις, αναμνήσεις δεν χωράνε
ρούχα και ψίχουλα αγάπης που με πάνε;
κι εκεί που πίστεψα, πως νοιάζονται για μένα
μόνο ουρανός, που σκοτεινιάζει ολοένα
εάν το ήξερα από πριν, πως πάει στράφι
θα το ξανάκανα γιατί έγινες αγκάθι
δεν ξέρω πλέον, στη βαλίτσα τι να βάλω
κρυώνω μέσα μου, φοβάμαι κι αμφιβάλω[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
