| |
Στον δρόμο άχαρο της βουβής ερημιάς
Μπροστά μου εμφανίστηκε ευθύς
Η χίμαιρα με τη μορφή θεάς
Ωραίας και γυμνής.
Με τρυφερό το χέρι έριχνε
Απ’ την φιάλη τη λεπτή
Καπνό ευωδιαστό σαν χύμα
Και ασημόχρωμα την τύλιγε
Το νεφελώδη κύμα.
Κι εκεί που τα πόδια της γυμνά
Το χώμα το ξερό άγγιζαν και ωθούσαν
Εκεί της αμαρτίας τα λουλούδια τα αληθινά
Αδιάντροπα μύριζαν και ανθούσαν.
Μπροστά μου υποκλίθηκε σαν σκλάβα
Και το κρυφό μου πάθος απήχησε
Και έγινε άγευστη της καθημερινότητας η φάβα
Και για μεγάλα έργα η δίψα μου ξεψύχησε.
Φιόντορ Σολογκούμπ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
