| |
| | Οι ποιητές δεν ζούνε για πολύ |  | | | Καλημέρα στους φίλους μου | | |
Οι ποιητές δεν ζούνε για πολύ
Οι ποιητές δεν ζούνε για πολύ,
Παίζουν παράτολμα παιχνίδια με τον χάρο,
Και οι καρδιές τους αμέριμνα καίγονται σαν κερί,
Γι’ αυτούς η γήινη ζωή, φαίνεται πως είναι βάρος.
Εκεί στις γαλάζιες αιθέρες,
Αντί τα πεφταστέρια, υψώνονται και φωτίζουν.
Αυτοί, την άλλη, την αθάνατη ζωή –
Διακόπτοντας την γήινη – αρχίζουν.
Φορώντας το στέφανο τον ακάνθινο,
Φεύγουν σαν ψυχές-παρθένες.
Την ουσία της ζωής και του μολυβιού το βάρος
Γνωρίζοντας, με τις καρδιές λαβωμένες.
Δεν ζούνε για πολύ οι ποιητές,
Τον πόνο τους πουλάνε με το ζύγι,
Τους στίχους γράφουν με το αίμα,
Και γι’ αυτό είναι στον κόσμο λίγοι…
Β. Ποπκόφ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
smaragdenia
13-03-2020 @ 09:11 | Τους στίχους γράφουν με το αίμα,
Και γι’ αυτό είναι στον κόσμο λίγοι…
::yes.:: ::yes.:: | | aridaios
13-03-2020 @ 11:26 | Τον πόνο τους πουλάνε με το ζύγι,
Τους στίχους γράφουν με το αίμα,
Και γι’ αυτό είναι στον κόσμο λίγοι… ::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
