Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στων αγκαθιών τα περάσματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269321 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στων αγκαθιών τα περάσματα
 Καλημέρα φίλοι μου, ομολογώ ότι έσκασα!! δεν περνούν οι ώρες με τίποτα, να μου είστε καλά.
 
Μοναχικό το ταξίδι
στης ψυχής μου όσα μικρά θα ήθελα.
Νιώθω σκιές στα ουράνια, μαύρο
των κορακιών τον ίσκιο.
Κι` ήθελα τόσο πολύ να
μιλήσω στα φεγγάρια.

Να μιλήσω, να πω
μια αλήθεια και σήμερα.
Σκέψεις βουνά σκεπάζουν
την σιωπή μου και τις λέξεις.
Θέλω την γη ανθισμένη
με άσπρες πασχαλιές
και γαλάζια κρίνα.
Κι`` είναι τόση πολύ
η λάσπη θεέ μου.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ να
κόψω μόνο, ένα μικρούλι
κυκλάμινο.
Η θάλασσα κύματα βουνά
ένα σταχτί έχει για χρώμα.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ, να ξεπλυθώ
για την αμαρτία του κόσμου.

Περπατώ χίλια χρόνια
στων αγκαθιών τα περάσματα,
να βγω στα διάσελα, στα ξέφωτα
ν` αντικρύσω τον ήλιο.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ, όσα
θέλει η καρδιά μου.
Να βγω να τα φωνάξω ν`
ακουστώ στο κάμπο με
τα στάχυα, ν` ακουστώ
στου νερού το κελάρυσμα.

Μια ελευθερία ζητώ να
μιλήσω για την αγάπη,
μια ευκαιρία να απλώσω,
άσπρο σεντόνι, στην λάσπη
του κόσμου.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ
στα υψώματα, στα μάρμαρα
να απλώσω την ζωή μου.
Να έρθουν ποιητές να
ανοίξω μάτια ,αυτιά για
ιδανικά, πλουμίδια, στολίσματα.

Τι φτώχεια! θεέ μου
μιλώ και νιώθω
δεν μ` ακούν οι άνθρωποι!
Μιλώ στα πουλιά, καημένη μου
ψυχή!
Την Αυγή άσπρα σμήνη
γλυκά πεταρίσματα.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ
να απλώσω την ζωή μου.
Σταματήστε τρανοί τα καμίνια
της πλάσης.
Σεις βάρβαροι, μην χαρακώνεται
την καρδιά μου.

Θέλω να ποτίσω τα στεγνά
τα στόματα.
Θέλω να γιορτάζει η ζωή
στις λάσπες της οικουμένης.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ, αυτά
τα καθημερινά τ` άσπρα μου
όνειρα.

Βραδιάζει νωρίς, μοναχή,
οδοιπόρος και τείχη! τείχη
πλακώνουν τα φυλλοκάρδια μου.
Πόρτες κλειστές, σφαλισμένα
παραθύρια.
Τα μικρά μου μυστικά
τα λίγα μου θέλω.

Μια αλήθεια την Αυγή
να χαιδέψει τα μέσα μου.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ.....
μια λύτρωση, ένα κρίνο.
Ένα άσπρο πανάκι στο πέλαγος!
Ένα άσπρο χαρτί στα χέρια μου.

Αδαμοπούλου Γεωργία
21-3-2020


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
21-03-2020 @ 08:48
Μια ελευθερία ζητώ να
μιλήσω για την αγάπη,
μια ευκαιρία να απλώσω,
άσπρο σεντόνι, στην λάσπη
του κόσμου.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ

ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΒΟΥΡΚΩΝΩ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ..
. ::hug.:: ::hug.::
aamore
21-03-2020 @ 08:55
Ένα άσπρο πανάκι στο πέλαγος!
Ένα άσπρο χαρτί στα χέρια μου.

ένα άσπρο χαρτί που το γέμισες με αγάπη
γιατί νομίζεις πως εμείς μπορούμε

καλή δύναμη
::love.:: ::love.:: ::love.::
Μπόσινας Νίκος
21-03-2020 @ 11:04
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ
21-03-2020 @ 14:55
μια ευκαιρία να απλώσω,
άσπρο σεντόνι, στην λάσπη
του κόσμου!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
21-03-2020 @ 14:57
Σταματήστε τρανοί τα καμίνια
της πλάσης.
Σεις βάρβαροι, μην χαρακώνεται
την καρδιά μου. ::cry.:: ::hug.:: ::love.::
CHЯISTOS P
21-03-2020 @ 16:20
Για μας περνούν υπέροχα, σαν διαβάζουμε τα όμορφα ποιήματά σου !
Αγιοβλασιτης
21-03-2020 @ 16:47
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο