| |
| | Το παρελθόν (23:59) |  | | |
Το παρελθόν μαρμάρινο στέκει και μας κοιτάζει
κάθε στιγμή αμετάλλακτη, στα χέρια του κρατά,
και μας θυμίζει πως σε μας, το μόνο που ταιριάζει,
είναι μία ταφόπλακά, απ’ όλα πιο βαριά.
Σιγά – σιγά σμιλεύεται, μ’ όλα τα κεκτημένα,
και γράφονται επάνω της, οι δυνατές στιγμές,
στιγμές που ήρθε η χαρά, που γέννησε η πένα
στιγμές που ήταν δύσκολες, στιγμές με μοναξιά.
Αλλόκοτο, ατάραχο, σαν ένα παραμύθι,
που ότι και να έγραψε, ο ήρωας θα ζει,
έτσι το διηγούμαστε, αυτό μας το ταξίδι,
όσο εμείς υπάρχουμε κι είμαστε ζωντανοί.
Μιλάμε για μαθήματα, για πάθη και για λάθη,
για κάθε μας παράξενη και όμορφη στιγμή,
και περιμένουμε απ αυτά καθένας μας να μάθει
να γίνουν για τον εαυτό, της γνώσης αφορμή.
Και που και που χανόμαστε μέσα στο παρελθόν μας
(από της λήθης το νερό δεν ήπιαμε πολύ)
έτσι στις αναμνήσεις μας, ξεχνάμε τον εαυτό μας,
και χάνουμε το χρόνο μας, απ την μικρή ζωή.
Σα το ρολόι που ακριβώς στις δώδεκα τελειώνει
κι εμείς όλη τη μέρα μας, μιλάμε για παλιά
όταν ψηλα βλέμμα μας πηγαίνει στο ρολόι
κατανοεί πως πέρασε ο χρόνος κι είναι αργά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
smaragdenia
23-03-2020 @ 08:01 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | -Ειρήνη-
23-03-2020 @ 10:10 | Το παρελθόν είναι ό,τι θυμόμαστε, ό,τι νομίζουμε πως θυμόμαστε, ό,τι έχουμε πειστεί ότι θυμόμαστε ή που προσποιούμαστε ότι θυμόμαστε.
Χάρολντ Πίντερ.
| | zari.kardias
24-03-2020 @ 01:16 | Σα το ρολόι που ακριβώς στις δώδεκα τελειώνει
κι εμείς όλη τη μέρα μας, μιλάμε για παλιά
όταν ψηλα βλέμμα μας πηγαίνει στο ρολόι
κατανοεί πως πέρασε ο χρόνος κι είναι αργά...
...ναι έτσι είναι!!!(αργά ...23:59) ::smile.::
Μεγάλες αλήθειες με υπέροχη αφηγηματική ροή!!! ::yes.::
::up.::
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
