| |
| | Ειμαι Δυστυχησ, σας φιλώ |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις.....στης αετοφωλιάς τα σίδερα!! καλή δύναμη σε όλους. | | |
, Δεν ξέρω πως νιώθετε καλοί μου φίλοι, εύχομαι να μην νιώθετε σαν και εμένα, ασφυχτιώ και πνίγομαι, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μου στερήσουν την ελευθερία μου, ότι θα με κλείσουν στα τέσσερα τοιχεία με 3-4 οθόνες αγκαλιά.
Καταλαβαίνω την δραματικότητα των ημερών και προσπαθώ να συνηθίσω, αυτόν τον μέγα παραλογισμό που δεν ξέρω από που μου ήρθε, του Θεού είναι, των αμαρτιών μας είναι, απλά των νυχτερίδων είναι και καλούμε όπως όλοι μας να μείνω εσώκλειστη λες κι` είμαι φονιάς στο μπουχάρα το χαλί, αχ! αλί! και τρισαλί!
Λάλησα σε μια τηλεόραση μπροστά, μια φωνή μου ψιθυρίζει κορωνοιός, κορωνοιός του κορώνα ο γιος, λάλησα ! μίσησα αυτήν την επαναλαμβανόμενη λέξη!
Κι` ω! θεοί!, ω! ουρανοί μέχρι χτές πήγαινα με τον Τακούλη στο ποταμάκι στο Ντράφι κι` έπαιρνα αέρα, ξαπλωμένη στις μαργαρίτες και στα χαμομήλια! ξέχναγα η δόλια το κακό που μας βρήκε, πήγαινα και στη Λούτσα στη θάλασσα να ακούω τα κύματα!! τώρα τι θα κάνω θεέ μου?
Ήθελα στην παρούσα κατάσταση να πιστεύω πολύ στο θεό σαν τον κύριο καθηγητή!! για να έχω πίστη, υπομονή και παρρησία! μα εγώ δεν πιστεύω τόσο και αόρατα σχοινιά με δένουν και με αλυσοδένουν, δυστυχία μου!!
Από την άλλη με έχει κάψει ο ..Ριζοσπάστης, ξέρω ακριβώς πόσες ελλείψεις έχουμε σε κρεβάτια εντατικής!
πόσο νοσηλευτικό προσωπικό μας λείπει, πόσοι γιατροί, πόσες μάσκες, πόσοι αναπνευστήρες, πόσα γάντια ειδικές στολές κ.λ.π, Αρρώστησα!!
Λεν πολλοί ότι είναι τούτο το κακό από θεού, εγώ δεν το πιστεύω του Διαβόλου είναι...άντε και του καπιταλισμού!!
Κι` έχω και τον γιο------Μάνα δεν πιάνεις τα πόμολα, δεν πιάνεις το χερούλι του ανσασέρ, δεν πιάνεις τη σακούλα με το ψωμί, δεν τρίβεις το μάτι σου......ωχ! Παναγίιιια μου ποιος αντέχει τόσα δεν!! εγώ η ποπολάρα! δεν τ` αντέχω
και νεύρα έχω
Δεν αντέχω βεβαίως και τόσο θανατικό, τόσοι νεκροί θεέ μου, ναι μόνο θεέ μου! θα πω, αισθάνομαι τόσο μα τόσο ανίσχυρη.. κι` ας λέω, τα φέρετρα είναι φέρετρα κι` οι νεκροί, νεκροί.
Κοιμάμαι ώρες ατέλειωτες να μην σκέφτομαι, να μην θυμάμαι, να μην ακούω αυτό το μισητό.......μείνετε σπίτι...
δεν σηκώνει μάντρωμα το φτωχό μου το σαρκίο, δεν σηκώνει μη! δεν! και απαγορεύεται!μισώ κι` όλης της γης τις οθόνες η βλάχα!! και έτσι δεν περνάει η ώρα, πόσες κατσαρόλες να τρίψω πια, πόσα ποιήματα να γράψω.
ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΤΥΧΗΣ, σας φιλώ.
Αδαμοπούλου Γεωργία
23-3-2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
23-03-2020 @ 08:31 | ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ,
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΕΧΩ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΑΚΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΕΛΟΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ
ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΚΛΩΣΤΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΛΟΥ ΑΥΤΟΥ
ΑΝ ΖΟΥΜΕ
ΘΑ ΝΤΥΣΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΓΓΟΝΙΑ
ΜΕ ΜΠΛΟΥΖΕΣ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΙΑ ΠΛΕΚΤΑ
ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΑΦΥΡΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ...... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-03-2020 @ 08:40 | ................Χρόνια πολλά φίλοι ποιητές..................
Χρόνια πολλά'φίλοι ποιητές,
χρόνια πολλά.
Εσεις που ζωνανεύετε
στο χαρτί
την ομορφιά του κόσμου
που βάζετε την ψυχή
με κλωναράκια δυόσμου.
Στις μεγάλες προσδοκίες
στους μεγάλους δρόμους
στις μικρές προσδοκίες
στου μυαλού τους διαδρόμους.
Μελάνι και σπαθί.
Μελάνι και φιλί.
Μελάνι κι η αγάπη
η φλόγα στη καρδιά
εκείνα τα εσώψυχα
που μοιάζουν πυροστιά.
Χρόνια πολλά σε σένα
σε σένα...
στα γραμμένα!
Όσα ποθήσαμε τρένα
για ταξίδια μακρινά
για ήλιους και φεγγάρια
στης λάσπης τα σημάδια
Χρόνια πολλά
στης ζωής
τα αχνάρια.
Στο άσπρο χαρτί
με μιας ενάτης το βιολί.
Όσοι αγαπήσαμε πολύ
μια μικρούλα πένα
χάρισμα στον καθένα.
Μια πένα,
χίλια γραμμένα,
λουλούδια μαζεμένα.
Σε κορδελίτσα με
θαλασσί το χρώμα.
Φίλη ποιήτρια
φίλε ποιητή.
Γλυκόπιοτο
φιλί στο στόμα.
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
23-03-2020 @ 08:44 | Κράτα γερά!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | CHЯISTOS P
23-03-2020 @ 09:03 | Υπομονή Γεωργία όπως κάνουμε όλοι μας και δεν τα βαζουμε κάτω... | | Άηχος
23-03-2020 @ 10:05 | Καλημέρα Γεωργία. Όλα μέσα στο μυαλό είναι. Θα περάσει κι αυτό!
Υπομονή! | | Euler2
23-03-2020 @ 12:10 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μπόσινας Νίκος
23-03-2020 @ 12:58 | Κανε υπομονή! | | vasilis g.
23-03-2020 @ 14:03 | Eλα βρέ γεωργία μην το παίρνεις τόσο βαριά...
οι παππούδες μας γνώρισαν πόλεμο πείνα κατοχή
περιοριστικά μέτρα... ασθένειες ... χωρίς την περίθαλψη
και τα μέσα που έχουμε εμείς σήμερα...
εσύ είσαι μιά δυναμική γυναίκα... έτοιμη για αγώνες...
δείξε στα παιδιά σου και σε όλους ...
οτι δεν σε λυγίζει τίποτα...!!! | | Αγιοβλασιτης
23-03-2020 @ 14:45 | Γεωργία μου στείλε μήνυμα στο 1303 3 και πάρε τον Τακούλη σου και πηγαίνετε στο πιο κοντινό πάρκο να περπατήστε..
Εγώ αυτό κάνω και ηρεμώ ... ::hug.:: | | Γιάννης Κατράκης
23-03-2020 @ 17:19 | Υπομονή και όλα θα περάσουν
Πολύ ωραίο Γεωργία
Χρόνια πολλά με φουλ έμπνευση
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-03-2020 @ 20:27 | Ευχαριστώ όλους σας καλά μου φιλαράκια, υπομονή, δύναμη και αντοχή, θα ζήσουμε πάλι σαν ελεύθεροι άνθρωποι. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | zari.kardias
24-03-2020 @ 00:23 | Μελάνι και σπαθί.
Μελάνι και φιλί.
Μελάνι κι η αγάπη...
...και με υπομονή & ελπίδα!!! ::yes.:: ::up.::
::hug.:: | | **Ηώς**
26-03-2020 @ 14:46 | Λάλησα σε μια τηλεόραση μπροστά, μια φωνή μου ψιθυρίζει κορωνοιός, κορωνοιός του κορώνα ο γιος, λάλησα ! μίσησα αυτήν την επαναλαμβανόμενη λέξη!
παρομοίως Γεωργία μου και όλους τους λαλίστατους της κυβέρνησης
Πολύ φοβάμαι πως, περνώντας όλο αυτό, τίποτα δε θα είναι ίδιο στο μέλλον... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
