Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άδειες μέρες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269369 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άδειες μέρες
 
Φέρνω στο νου μου τις αδιάφορες τις μέρες ...
που ταν γεμάτες από πλήξη και ανία.
Που χαν γεμίσει την καρδιά με τρικυμία ...
και πολεμούσαν το μυαλό με κούφιες σφαίρες.

Όλα φαντάζανε μικρά και στερημένα ...
με δίχως νόημα και δίχως ενδιαφέρον .
Είχαν νοτίσει στη ρουτίνα των εσπέρων...
μες στα στενά τουςπεριθώρια κλεισμένα.

Λόγιαζα βλέπεις τη ζωή σαν δεδομένη ...
σα να ταν κτήμα μου και πάντα μου χρωστούσε.
Δώρα αμέτρητα στα χέρια της κρατούσε ...
μα δεν τα μοίραζε σωστά στην οικουμένη.

Για τις μικρές τις απόλαυσεις ούτε λόγος ...
Ένας καφές και μία κουβέντα με ένα φίλο.
Μία βόλτα ανέμελη στης αγοράς το ζήλο ...
και τόσο άλλα που ήταν χλεύη ή και ψόγος

Τώρα κλεισμένος στα κελιά της απραξίας ...
αναπολώ και νοσταλγώ τις άδειες μέρες .
Δεν είναι κούφιες δυστυχώς τούτες οι σφαίρες ...
φέρουν σημάδια ζοφερά, αχερουσίας.

Σαν ξημερώσει και φανεί πάλι το φως ...
Το πάζλ του κόσμου θα θρηνεί τ άδεια κομμάτια.
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
aridaios
07-04-2020 @ 04:04
Δεν είναι κούφιες δυστυχώς τούτες οι σφαίρες ...
φέρουν σημάδια ζοφερά, αχερουσίας. ::wink.:: ::wink.:: ::wink.::
smaragdenia
07-04-2020 @ 08:01
Σαν ξημερώσει και φανεί πάλι το φως ...
Το πάζλ του κόσμου θα θρηνεί τ άδεια κομμάτια.
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός.

ΚΑΤΙ ΘΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ
ΜΑ ΠΟΤΕ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ....
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-04-2020 @ 08:19
Πολύ όμορφο. ::love.:: ::love.:: ::love.::
heardline
07-04-2020 @ 09:56
Γειά σου Τάσο, να σε φτάσω; Αδύνατον.
Τι γραφή κι αυτή που πάλλει; Θεέ μου ήμαρτον...

Μπράβο σου Τάσο!!!!!!!!!!!!!! Εξαιρετικό πλέξιμο στίχων!!!!!!!!!!!!!!!!!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
07-04-2020 @ 10:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
07-04-2020 @ 10:46
Μια ζοφερή πραγματικότητα!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Χαρούμενος Επισκέπτης
07-04-2020 @ 10:48
Ο ποιητής μας μίλησε!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
07-04-2020 @ 14:37
Ωραιότατο και το ποίημα και το μήνυμα!
heardline
07-04-2020 @ 15:05
Και ένα αστείο...και μη παρεξηγηθώ...

Ο θηρευτής

Επίθεση των Μουστακιών, εφ' όλων των γραφών.
Επίθεση μη τακτική, μα πρακτική σαφώς.
Προς εύρεση τροφής καλής, με όπλα των τροφών..
Είναι τα νέα όπλα μας, που βλέπει ο σοφός.
Που τα κρατά ο κυνηγός και θήραμα γυρεύει,
στη κατσαρόλα του να μπει και που να μαγειρεύει.
Εδώ ο καλός σου θηρευτής, που δεν κρατάει όπλο
και όμως στο κυνήγι του, γνωρίζει κάθε κόλπο,
να πγιάνει κάθε θήραμα, δια πάσης του ευκολίας,
π' ούτε να καταφέρει εις, δια της τοξοβολίας.
============================================
Γιάννης Λύρας

Γράφω κι εδώ ότι είναι δικό μου μη μου το κλέψουν Τάσο..

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
07-04-2020 @ 15:14
::love.:: ::love.:: ::love.::
Μάϊκ Χίτζ
07-04-2020 @ 21:50
Ωραίο Αναστάσιε !!!
Φιλοσοφημένο !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
07-04-2020 @ 21:52
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
VELOUDINO SKOTADE
07-04-2020 @ 22:40
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός.!!
Ιδιαίτερο!!
καλό ξημέρωμα!

zari.kardias
08-04-2020 @ 00:24
Όλα φαντάζανε μικρά και στερημένα ...
με δίχως νόημα και δίχως ενδιαφέρον...
Τόσο όμορφη & ρεαλιστική περιγραφή!!! ::yes.:: ::up.::
...με προσεγμένη ομοιοκαταληξία (όπως πάντα)!!!
Ναι έτσι είναι!!!...βαθιά αληθινό!!! ::theos.::
...Λόγιαζα βλέπεις τη ζωή σαν δεδομένη ...
CHЯISTOS P
08-04-2020 @ 00:38
Από τα κελιά της απραξίας, χαίρε, αγαπητέ Αναστάση...
Είναι στιγμές ανεπανάληπτες αυτές...
-Ειρήνη-
08-04-2020 @ 10:47
Πολύ ωραίο, Αναστάσιε! Θεωρούμε συχνά δεδομένα πράγματα που, όταν τα χάσουμε, καταλαβαίνουμε ότι μόνο τέτοια δεν ήταν..." το παζλ του κόσμου θα θρηνεί τ' άδεια κομμάτια" το διάβασα διπλά: οι χαμένες ζωές ή οι χαμένες μέρες... μακάρι αυτή η εμπειρία να μας κάνει όλους πιο σοφούς!
φραγκοσυριανος
08-04-2020 @ 18:47
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νεκταρία_SENZ
08-04-2020 @ 23:42
Λόγιαζα βλέπεις τη ζωή σαν δεδομένη ...
σα να ταν κτήμα μου και πάντα μου χρωστούσε.
Δώρα αμέτρητα στα χέρια της κρατούσε ...
μα δεν τα μοίραζε σωστά στην οικουμένη... ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
09-04-2020 @ 19:25
::up.::
νησιώτης1959
09-04-2020 @ 20:11
Σαν ξημερώσει και φανεί πάλι το φως ...
Το πάζλ του κόσμου θα θρηνεί τ άδεια κομμάτια.
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός.

Εξαιρετικό Αναστάσιε!! ::up.:: ::up.::
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
10-04-2020 @ 19:42
Πολύ ωραίο Αναστάση! !!! ::theos.::
Την καλησπέρα μου.
LA'I'KOS
11-04-2020 @ 21:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
inokrini
10-05-2020 @ 22:19
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός. ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
DimisRam
21-07-2020 @ 17:52
::theos.:: ::yes.:: ::up.::
mila moy
30-07-2020 @ 01:14
Με έχεις συνεπάρει!!!
Γράφεις υπέροχα!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο