| |
| | Χαρταετός τη νύχτα |  | | |
[color=black][font=georgia]Μια νύχτα που η σελήνη μου σε λήθαργο είχε πέσει
και κάτι άστρα ληστρικά στον τρόμο μου γελούσαν,
στα δάχτυλα χερσόνησσου που χρόνια ως φάροι ζούσαν
και στα σκοτάδια κύματα τα νύχια είχαν βρέξει,
ανέμι έφτυνε ψίθυρους και μια μικρή ' μια στάλα,
φάνηκε – ως ξεπροβάλλουνε στην άνοιξη τα ρόδα.
Από μιαν άδεια κιβωτό , από μικρή υπόγα
κι είχε στα χέρια χαρταετό και μια ασημένια μπάλα.
Θα ‘ταν δε θα ‘ταν δεκαοκτώ και άναβε τσιγάρο,
στριφτό. Κι ο σκούρος του ο καπνός πετάγονταν απ’ το άσπρο.
Αγρίμι ο δράκος που χτυπά, τη φλόγα του στο κάστρο,
για εσέ νυχτιά Πριγκίπισσα Θανάτων , που προβάρω.
Τα ζύγια βλέπω ρύθμισε και άρχισε να τρέχει,
μικρή ρωγμή πολύχρωμη σε μαύρο ανεμοδρόμι.
Εφτά των πέπλων χόρευε σα πρόστυχη Σαλώμη,
χάρτινο πλάσμα δίπλα της - της νιότης πόσο απέχει.
Στο πείσμα μίας χαραυγής που όλο αναβάλλει
κι όλο εφευρίσκει σύννεφα, να μην ενδώσει σε ήλιους
χέρια σηκώνει ενός θυμού – ναού της περιστύλους,
πετάει το τσιγάρο της , σηκώνει το κεφάλι.
Αρχίζει τότε να μιλά στη μυστική της πλάνη.
Σε μία άσφαλτο νεκρή που χύνεται εμπρός της,
στον ντροπιασμένο ουρανό που κρύβεται ο Θεός της
και μόνο φανερώνεται σαν οσμιστεί λιβάνι.
Απ’ τη στενή κερκόπορτα της κόρης των ματιών μου
εισβάλει η της κόμης της κόκκινη κουστωδία.
Χορεύει 'και , δυο δάκρυα - υγρή της ανταρσία-
νέοι πειρατές στα πέρατα να φτάσουνε του κόσμου.
Σκύβω και κλέβω μια κραυγή – κρασί - σπονδή δική της..
Κάτι έλεγε στη μάνα της στη φυλακή που ‘κλεισαν.
Κατάρες στου πατέρα της τα χέρια που στερήσαν
μπουμπούκι , που δεν πρόλαβε να γίνει μυροβλύτης.
…
Μια νύχτα , όπου οι άσχημες πανσέληνοι κοιμούνται
και είν’ το μπρούσκο της βροχής κλεισμένο σε μποτίλια,
για έναν μικρό χαρταετό κάποιοι τρελοί αφηγούνται ..
Κόρη , κρατούσε κι άναψε , άστρα – δεκαοκτώ – καντήλια … [/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
μπρουχίτα
28-08-2006 @ 07:25 | σόρρυ, αλλά κόλλησα...
μού άρεσε τόσο πολύ, που δεν μπορώ να το σχολιάσω...
"κι όλο εφευρίσκει σύννεφα να μην ενδώσει σε ήλιους"
νά 'σαι καλά, βρε ασομπαστουνίδιο... | | ΑΙΟΛΟΣ
28-08-2006 @ 07:38 | Μια νύχτα όπου οι άσχημες πανσέληνοι κοιμούνται
και είν’ το μπρούσκο της βροχής κλεισμένο σε μποτίλια
για έναν μικρό χαρταετό κάποιοι τρελοί αφηγούνται ..
Ωραιότατο φίλε AceOfSpades... ::smile.:: Καλησπέρα... | | gthepoetc
28-08-2006 @ 07:56 | Σαν γάργαρο νερό φιλαράκι... εκπληκτικός.... οι λέξεις σου πρόκες απο φαμβάκι στο μυαλό μας... για μια ακόμη φορά μπράβο!!! | | katia
28-08-2006 @ 09:08 | λεξη προς λεξη.... τι να πρωτοπω?
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ !!!!!!!
γεια σου Ace αστειρευτε,
με την υπεροχη γραφη και υπογραφη ...
| | ofilia
28-08-2006 @ 11:28 | πολυ ομορφο...ενα τετοιο αντικείμενο οπως ο χαρταετός να γινει αυτη η στιχουργία...τελειο εισαι αετός αγορι μου..... | | KTiNoS
28-08-2006 @ 16:26 | ::smile.:: | | Ri@89
30-08-2006 @ 03:24 | Ενδιαφερον.......... ::smile.:: | | gianisa
02-12-2008 @ 02:58 | Αλήθεια ? Με κούρασε !!! Καπου στη μεση σταματησα να το διαβαζω και δεν εβγαζα και νόημα. Ισως η νοημοσυνη να μου πταίει !!! Γνώμη μου ...τα ποιο δυσκολα ειναι τα απλα και κατανοητα . Βλεπε το ορφανό ... σ' αγαπω γιατι εισαι ωραία ... Γνώμη μου ειναι αυτη. Δεξου σε παρακαλώ οτι υπαρχουμε και εμείς πού οταν δεν καταλαβαινουμε κατι δεν το κρυβουμε αλλα και δεν χα'ι'δευουμε αυτιά. Σιγουρα ... φιλικα ::mad.:: | | AceOfSpades
02-12-2008 @ 03:32 | κοίτα μάγκα.. τα ποιήματα τα καταθέτω δωρεάν.. οι αναλύσεις 50 ευρώπουλα..κάπως πρέπει να ζήσω κι εγώ..και πες σε αυτούς που γράφουν απλά και κατανοητά ότι χαλάνε την πιάτσα.
ρε γράφτε ότι σχόλιο θέλετε, βαρέθηκα να το λέω..
::xmas.::
| | eisai_enas_ap_mas
11-05-2009 @ 07:30 | ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
