| |
Σαν η νυχτιά πέσει βαριά
ειν' που δακρύζει μια καρδιά'
γυρεύει τη γνωστή φωνή
απ' άστρο πια θα ακουστεί.
Μην της μιλήσεις δεν μιλά
μες στη σιωπή της περπατά,
ψάχνει πώς να πει αντίο
πώς να αντέξει το βαρύ φορτίο;
Σαν τους ανέμους στις κορφές
ταξιδεύει μέσα στο χιονιά
και νιώθει τόση μοναξιά
τα μάτια της έγιναν θολά.
Ένα γιατί σαν καρφί
γεννά μια σιωπηλή κραυγή
που πνίγει όλες τις χαρές
τα χνάρια της πια στις ερημιές.
Πονά απόψε μια καρδιά
να πέσει θέλει στη φωτιά
στάχτη να γίνει να χαθεί
δεν θέλει αντίο να πει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
