aridaios
27-04-2020 @ 01:09 | Σαν τετρωμένος στην πλευρά αθώος κύκνος...
μεγαλωμένος σε σκιές και σε φοβέρες . ::sneak.::μμμμμμμμμμμμμμμμμμ ::yes.:: | |
smaragdenia
27-04-2020 @ 07:42 | Ίδιες οι μέρες και μαζί τους και οι νύχτες...
μέσα στου φόβου τα κλουβιά όλοι κλεισμένοι.
Σε μια εκούσια φυλακή φυλακισμένοι...
δίχως καθρέφτες, πλοηγούς κι ανεμοδείκτες.
ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΡΕΣ ΟΛΑ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ,
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
**Ηώς**
27-04-2020 @ 09:22 | ::rock.:: ::theos.:: ::theos.:: έξοχο όλο
μα μ´αυτή τη στροφή ταυτίστηκα πλήρως!
Κρύβουν τον ήλιο, του μυαλού οι μαύρες σκέψεις...
κι' αρχίζουν όλα να φαντάζουν στοιχειωμένα .
Στης λογικής την απουσία θεριωμένα...
και πια δεν ξέρεις, τι να δεις,τι να πιστέψεις. | |
ταπεινος ναρκισσος
27-04-2020 @ 12:51 | Το καταρρακτώδες γάργαρο και κελαρυστά καλλίρροο νερό της αλήθειας
των λόγων σου μας προσφωνεί την ειλικρινή συμπαντικότητα
της εποχής μας ! ! ! | |
heardline
27-04-2020 @ 12:57 | Α; Δεν είναι τίποτα Τάσο. Όλα θα πάνε καλά
αρκεί να μείνουμε στους φόβους μας.
Ποιος είπε ότι ο φόβος αφενός, δε θέ-
λει δράση και αφετέρου ότι δεν είναι
ένα ασφαλές συναίσθημα;;;
Είν' οι βαρβάροι μας η μόνη ελπίδα,
από τον φόβο, μη κι αντιδράσουμε,
τις δυσκολίες κι αν προσπεράσουμε,
νέα ν' ανοίξουμε εμπρός μας σελίδα.
Πολύ όμορφο!!!!!!
::up.:: ::theos.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
27-04-2020 @ 14:00 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Γιάννης Κατράκης
27-04-2020 @ 14:48 | Ίδιες οι μέρες και μαζί τους και οι νύχτες...
μέσα στου φόβου τα κλουβιά όλοι κλεισμένοι.
Σε μια εκούσια φυλακή φυλακισμένοι...
δίχως καθρέφτες, πλοηγούς κι ανεμοδείκτες.
Πάρα πολύ όμορφα γραμμένο Αναστάση
Καλή βδομάδα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
27-04-2020 @ 14:52 | Της ασυλίας μας θ'ανάψουνε τους φάρους...
μα οι δεσμώτες του μυαλού θα παραμένουν
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
27-04-2020 @ 18:17 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
zari.kardias
27-04-2020 @ 18:17 | Αναρωτιέμαι,πόσα ο χρόνος θα μας φέρει...
και πώς θα φύγει ο απέραντος χειμώνας...
Τόσο γνώριμες σκέψεις εκπληκτικά γραμμένες!!! ::yes.:: ::up.::
...δύσκολα θα μάθουμε να ζούμε με βαρβάρους...
...αλλά & χωρίς βαρβάρους;
::hug.:: | |
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
27-04-2020 @ 19:00 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Μάϊκ Χίτζ
27-04-2020 @ 20:43 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
φραγκοσυριανος
28-04-2020 @ 19:37 | ::up.:: | |
-Ειρήνη-
29-04-2020 @ 10:30 | Πολύ όμορφο, Αναστάσιε, κυρίως η τελευταία στροφή! Τις σκέψεις σου τις έντυσες με ωραίες μεταφορές και εικόνες... "σαν τετρωμένος στην πλευρά αθώος κύκνος": πόσο όμορφα άλλαξες το στίχο του εγκωμίου και το ταίριαξες στο ποίημά σου! Όσο για τους βαρβάρους...ενδιαφέρον θα ήταν να ξέραμε και τι θα έλεγε ο Καβάφης... να μάθουμε να ζούμε με το φόβο και τις αμφιβολίες...μέχρι να βρούμε τρόπο να τους διώξουμε κι αυτούς...
Πέστε λοιπόν
στον ήλιο να 'βρει
έναν καινούριο δρόμο.
Tώρα που πια
η πατρίδα του
σκοτείνιασε στη γη.
Aν θέλει
να μη χάσει από
την περηφάνια του.
Ο.Ελύτης | |
Νταλαρομπασης
29-04-2020 @ 16:08 | υπεροχο!!! ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
30-04-2020 @ 17:34 | ::up.:: | |
Ουτοπία
01-05-2020 @ 09:14 | Κρύβουν τον ήλιο, του μυαλού οι μαύρες σκέψεις...
κι' αρχίζουν όλα να φαντάζουν στοιχειωμένα .
Στης λογικής την απουσία θεριωμένα...
και πια δεν ξέρεις, τι να δεις,τι να πιστέψεις.
::hug.:: ::love.:: | |
inokrini
10-05-2020 @ 22:17 | Σε μια εκούσια φυλακή φυλακισμένοι...
δίχως καθρέφτες, πλοηγούς κι ανεμοδείκτες ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
