| |
Σαν θες να φθάσεις σε κορφές
που σε ανέμους είναι γνωστές
όνειρα φτιάχνεις τις βραδιές
που μόνο Συ τα γνωρίζεις.
Άλογο ή κύμα καβαλάς,
ένα λυχνάρι κρατάς
και ορμάς στο φανταστικό,
στης ψυχής το μαγευτικό.
Πίνεις του έρωτα το νερό,
απ' την πηγή του φεγγαριού'
μοιράζεις της τύχης τα χαρτιά
και 'κείνη σου χαμογελά.
Πίνεις κρασί, τραγουδάς,
χαίρεσαι, χορεύεις, γλεντάς,
την όμορφη που θες συναντάς
και της λες ότι την αγαπάς.
Φταίει ίσως ο καιρός
και ο κόσμος πουν γλυφός
που τη μαγεία πάντα ζητάς
σ' άστρα λευκά που κοιτάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
