| |
Τίγρη(ς) 2020
Μετέωρη,(-ος) στον αέρα - κι η επαφή μαζί της,(του) θανατηφόρα -
αναπηδά,...αναπηδώ κι εγώ,...μ'αυτή,(-ος) έχει κινήσει πιά
κι η σκιά του όγκου της,(του) γοργά ανασαλεύει πεινασμένη...
Κωλυσιεργώ,...μα είναι μόνο από φόβο,μήπως χάσω
πολλά κι επίμονα αγνοώ και τρέπομαι φυγάς
- σαν φταίχτης - ταλαντεύομαι ατέρμονα θαρρώ...
ή...για μιά στιγμή αιώνια;...Πρόστυχος ο φόβος,μοιάζει
να κυριαρχεί καθώς αρπάζομαι απ'τη γη κι αναδιπλώ-
νομαι και κατρακυλώ μακριά απ'αυτή,(-τον),κάνω το σώμα
να ξεφύγει απ'το φριχτό αγκάλιασμά της,(του),σαν να μην
είμαι εγώ,...ούτε σκέφτομαι πια,ούτε νιώθω - δυό μέτρα άλμα -
κι η ανάσα της,(του) με κυνηγά,ξυστά περνά...και μέσα στο
μυαλό μου διακρίνω απ'τις άλλες όλες,...ξέχωρα τη φωνή
της,(του),αρπακτική,(ος),αγριεμένη,(-ος) κομματιάζει,...
αν σταθείς μαζί της,(του) στο λάθος δρόμο,στα μάτια της,
(του) πείνα γυαλίζει,κόκκινη σαν αίμα αναβρύζει,...μ'αυτό
δεν είναι το δικό μου - όχι ακόμα -.
Μετέωρη,(-ος) στον αέρα κι η καμπύλη της,(του) θανατηφόρα
αναπηδά,η τρέλα πεινασμένη,(-ος) τίγρη(ς),ξυστά περνά
απ' το μυαλό μου,αναπηδώ κι εγώ για να ξεφύγω απ' το
σφιχταγκάλιασμά της,(του),μέσα στα μάτια της,(του),δυό μέτρα
το κενό και αγριεμένη,(-ος) κομματιάζει αν στο λάθος
πάνω σταθείς μαζί της,(του),μέσα στο βλέμμα άλκιμη η
οργή της,(του) - θεά,(-ος),παντοδύναμη,(-ος),στο βάθρο της,(του)
- κόκκινη σαν αίμα αναβρύζει,...μ'αυτό δεν είναι το δικό μου
- όχι ακόμα - είναι απ'την πληγή της,(του) απ'όσα έχει
κατασπαράξει και μέσα της,(του),δεν χωρούν πια,..για
να τα κρύψει,...η τρέλα σαν πεινασμένη,(-ος),τίγρη(ς),...
κρύβεται κάπου στο δρόμο....κι ακούραστα περι-
μένει το θήραμά της,(του),...οσμίζεται τον αέρα και προ-
ετοιμάζει το θανατηφόρο άλμα της,(του)...
Κωλυσιεργώ,ταλαντεύομαι,..πρόστυχος ο φόβος,
...μέσα στα μάτια της,(του),δυό μέτρα το κενό -...κατακόκκινη
η σελήνη - κι αρπάζομαι απ'τη γη,περιμένοντας.
η τίγρη : θηλυκό
ο τίγρης : αρσενικό,της τίγρης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
