| |
Κινήσαμε για το θέρισσο
με τα μαλλιά μας λυτά
με φλόγα στα μάγουλα
με μέλι στα χείλη.
Και αντικρύσαμε
τα χρυσά τα στάχυα
στη γη της δημιουργίας.
Τραγουδώντας ένα παλιό σκοπό
μες στα κλαρωτά φουστάνια
το δείλι.
Χέρια γεμάτα, χέρια ιερά
για το ψωμί, για την ζωή
για τις μέρες που θαρ` θουν
γόνιμες και ελπιδοφόρες.
Αντικρύσαμε ψηλά τον ήλιο
ήλιο φωτεινό και ζωοδότη
βασιλιά ήλιο.
Να μας χαιδεύει την ανάσα.
Εκει στα χρυσά τα στάχυα
στα λιβάδια
του πλούτου μας
και της ευτυχίας.
Όλοι μαζί ενωμένοι
μ` ένα στόχο, ένα σκοπό
να μάσουμε το στάρι
στις μικρές μας αγκάλες.
Κι` ήρθαν παιδιά
ήρθαν τα μελισσάκια
με τα στεφάνια του Ιούλη
πάνω στο κουρασμένο μας
μέτωπο.
Κι` όλοι μαζί τραγουδήσαμε
το τραγούδι του Καλοκαιριού.
Ένα προσκύνημα φωτεινό
ένα προσκύνημα αιώνιο.
Ναι εμείς κινήσαμε για το θέρισσο
με μια ζωντανή ελπίδα
για το κουρελάκι το μικρό
για τα κουρέλια της πλάσης.
Και μάσαμε, μάσαμε
στάχυα.
Χρυσάφια και μπρισίμια
χρυσοκέντητα της γης μας
τα παλάτια.
13-5-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
