| |
Είχα 2010
Είχα δυό καταπράσινους βασιλικούς μα έθαψα
τον ένα,ο άλλος μόνος του μαράζωσε δεν έχω
πιά κανένα,χωρίς αρώματα και ευωδιές η ζωή
είναι καταδίκη,έμεινε άδεια η αυλή και στοίχειω-
σε στη μνήμη.
Τώρα πια φαντάσματα εκεί θα κατοικούν,ενός
αλλοιώτικου,απόμακρου και στοιχειωμένου εαυ-
του,ούτε ασφόδελοι,ούτε γαρδένιες κι οι τριαντα-
φυλλιές μου - όλες - για πάντα ρημαγμένες.
Καινούριοι ανθοί ευωδιαστοί,ποτέ πια δε θ'ανθί-
σουν,αγκάθια κάτω απ'τα πόδια μου,μαύρα αιχ-
μηρά να με τρυπήσουν,μέχρι τα βήματά μου σ'
έναν πικρό και σκοτεινό ορίζοντα παντοτινά να
σβήσουν.
Κι οι άλλοτε καταπράσινοι βασιλικοί,τώρα σκιές,
φαντάσματα του χθές,σκληρά με βασανίζουν,
απότιστοι κείτονται νεκροί σ'άνυδρο,ξεραμένο
χώμα,μα...εγώ τους αγαπώ ακόμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
