| |
| | Ψάχνω σημάδια |  | | |
Ψάχνω σημάδια
Φεύγουν τα πρωινά και σέρνουν βράδια
και η ζωή κυλά σαν το νερό της βρύσης.
Ξυπνώ γεμάτη. Μα με κλέβουν, κλείνω άδεια,
τα μάτια και προσμένω να γυρίσεις.
Προσμένω μια καλύτερη ημέρα να χαράξει,
το δάκρυ να στεγνώσει κι η ψυχή,
πουλί ανάλαφρο στα ουράνια να πετάξει
κι αντίκρισμα να έχει η απαντοχή.
Ψάχνω σημάδια, ένα γύρω, για να ελπίζω
και μάχες δίνω ,με τους δράκους που με ζώνουν.
Μα ως φαίνεται, ανούσια, σε τροχιά γυρίζω
και δένδρα άγρια τριγύρω μου φυτρώνουν.
Δένδρα με αδιάβατα κλωνιά, γεμάτα αγκάθια,
που αντί καρπούς, τρέφουνε τύψεις
κι εγώ η ανόητη, ακόμα, περιμένω πως τ’ άνθια,
θ’ ανοίξουνε κι επάνω μου θα σκύψεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
17-05-2020 @ 01:23 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | -Ειρήνη-
17-05-2020 @ 09:42 | Πάρα πολύ όμορφο το μελεγχολικό σου ποίημα- τραγούδι! Οι λέξεις του, οι εικόνες του μου θύμησαν Πολυδούρη, το "Θα 'ρθεις αργά". Η τελευταία σου στροφή υπέροχη, η ψυχή της λουλούδι που θ' ανθίσει στο γυρισμό του... | | selana58 ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗ ΣΕΤΤΑ
03-06-2020 @ 11:24 | ::blush.:: ευχαριστώ
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
