Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πέτρες και άνθρωποι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269323 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πέτρες και άνθρωποι
 
Δωσ’ μου μια πέτρα, να τη σπάσω, να την κόψω,
να τη χαράξω, να της δώσω σημασία,
έτσι στα μάτια σου να ανέβει η αξία,
να την φορέσεις για να νιώσεις ευτυχία.

Αν είναι λίγο λαμπερή, θα σε θαμπώσει,
αν είναι σπάνια, θα γίνει κι ακριβή,
να ‘χει μονάχα, ιδιαίτερη μορφή
για να μη μοιάζει, με τις άλλες, μες στη Γη.

Έχεις ανάγκη και εσύ να ξεχωρίζεις
έτσι ζητάς, κάτι που να ‘ναι ακριβό,
δεν σε ενδιαφέρει τι στ’ αλήθεια σου προσφέρει
μόνο κοιτάς να διακοσμήσεις το λαιμό.

Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να ομορφύνουν
με λίγα ρούχα, με κοσμήματα ακριβά,
κάνουν τα «πάντα» για να νιώθουν ότι αξίζουν,
κι αυτά τα… «πάντα», τ’ αγοράζουν με λεφτά.

Δε προσπαθούν να ομορφύνουνε το μέσα
άδειο μυαλό, ψυχρή καρδιά, μες στη ζωή,
κοιτάνε μόνο να στολίσουνε το σώμα,
κι αδιαφορούνε για την έννοια ψυχή.

Έχουμε πέτρες αρκετές σ’ αυτό τον κόσμο,
μέσα στο χώμα και στις λάσπες θα τις βρεις
μπορεί να κρύβουνε διαμάντια και ρουμπίνια
ή λίγο χώμα… μίας άλλης εποχής.

Οι ακατέργαστες δεν έχουνε αξία,
όπως κι οι άνθρωποι, που ψάχνουν να τις βρουν
αν δε λαξεύσεις την ουσία για να δείξεις,
να καταλάβουν, με τα μάτια δε μπορούν.

Πέτρες και άνθρωποι η ίδια ιστορία,
μέσα σε λάσπες, τα πετρώματα ακριβά
δίχως να ξέρουν τη δική τους την αξία,
απλά υπάρχουν κι υπομένουν τη φθορά.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες
 
- Δώρα -
24-05-2020 @ 12:12
''Πέτρες και άνθρωποι η ίδια ιστορία,
μέσα σε λάσπες, τα πετρώματα ακριβά
δίχως να ξέρουν τη δική τους την αξία,
απλά υπάρχουν κι υπομένουν τη φθορά.''

Καλο ειναι να μην μας υποτιμαμε!
Πολυ καλο, Skylight!
Κων/νος Ντζ
24-05-2020 @ 16:07
Πολύ ωραίο, με πολλά νοήματα!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
24-05-2020 @ 16:53
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-05-2020 @ 17:21
Πάρα πολύ όμορφο ::love.:: ::love.:: ::love.::
-Ειρήνη-
25-05-2020 @ 08:08
Ωραίο είναι, Σταμάτη, αρχίζει με μια σκέψη και στη συνέχεια περνάει σε άλλη από την 6η στροφή και μετά, σα να ένωσες δυο διαφορετικά ποιήματα σε ένα. Πιο πολύ μου άρεσε από εκεί και κάτω. Οι ακατέργαστες πέτρες, σαν τα κρυφά ταλέντα που είτε δεν τα ανακαλύπτει κανείς, είτε, αν τα ανακαλύψει, δεν έχει τη δυνατότητα να τα καλλιεργήσει. Όπως είχε πει και ο Μ. Άγγελος για τον άγγελο που έκρυβε η πέτρα που σκάλιζε... κάπως έτσι είμαστε οι άνθρωποι, ακατέργαστες πέτρες που - ανάλογα σε τι γλύπτη θα πέσουμε - βγάζουμε από μέσα μας αγγέλους ή τέρατα...
zari.kardias
26-05-2020 @ 23:55
Έχουμε πέτρες αρκετές σ’ αυτό τον κόσμο,
μέσα στο χώμα και στις λάσπες θα τις βρεις
μπορεί να κρύβουνε διαμάντια και ρουμπίνια
ή λίγο χώμα… μίας άλλης εποχής.
Πολύ όμορφη γραφή!!! ::yes.:: ::up.::
...με βαθιές φιλοσοφικές έννοιες (πάντα) ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο