Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μια μάνα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129942 Τραγούδια, 269267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια μάνα
 
Μια μάνα

Ποιος είδεν το μικρόν πουλίν που έπεσε απ’ τον κλώνο
και δίπλα του φτερούγισε να μην τ’ αφήσει μόνο;

Ποιος στοργικά το σκέπασε να μην και ξεπαγιάσει
και ποιος νεράκι του φερε για να το ξεδιψάσει;

Ποιος νύχτες εξαγρύπνησε να μην και κινδυνεύσει,
να μην τρομάξει μονάχο, για να το ημερέψει;

Ποιος είδεν πρώτη του φορά ν' απλώνει τα φτερά του
και ποιος πρωτοαγρίκησεν το σιγολάλημαν του;

ποιος σε ψηλή - ψηλή κορφή ανέβει να του δείξει ,
τις ομορφάδες της ζωής για αυτήν φτερά ν’ ανοίξει;

Ποιος τού 'μαθε να κυνηγά, να παίρνει και να δίνει
και ταίρι να αναζητά μονάχο μην πομείνει;

Μια μάνα ήταν που έδωκε ότι είχε στην ζωήν της
και πάντα επροσπάθησεν να σώσει το πουλίν της.

κι αντί να κλαίει το πουλίν την μάνα π' αποθνήσκει,
κλαίει η μάνα το πουλίν και δίχως του μηνίσκει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-06-2020 @ 22:26
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
06-06-2020 @ 23:14
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΒΕΡΟΗΣ
07-06-2020 @ 07:08
Συμφωνώ με την Λεονόρα.
Και κυρίως το ύφος σου θυμίζει κάτι από την πλούσια παράδοσή μας.
Όταν λέω μας εννοώ την Ελληνική και Κυπριακή παράδοση.
Συμπεραίνω από μερικές λέξεις που τελειώνουν σε ν και κυρίως το μηνίσκει Το ρήμα μηνίσκω χρησιμοποείται στην Κυπριακή διάλεκτο και σημαίνει μένω.
Εμείς έχουμε το μνήσκω που απαντάται στην Ελληνική ποίηση.
Ή κάνω λάθος.
Πάντως η δημιουργία σου με άρεσε και μάλιστα μπορεί να μελοποιηθεί με παραδοσιακά όργανα.
Εύγε



-Ειρήνη-
07-06-2020 @ 09:37
Πολύ καλογραμμένο το τραγούδι σου! Έχει μια σπαρακτική ομορφιά ο θρήνος της μητέρας. Μου θύμισε τον "Επιτάφιο" του Ρίτσου:
Πουλί μου, εσύ που μου ’φερνες νεράκι στην παλάμη
πώς δε θωρείς που δέρνουμαι και τρέμω σαν καλάμι;
Ο τελευταίος του στίχος ο πιο τραγικός, επειδή ο θάνατος ενός παιδιού είναι το μόνο πράγμα με το οποίο κανένας δε μπορεί να συμβιβαστεί ποτέ.
selana58 ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗ ΣΕΤΤΑ
11-06-2020 @ 10:01
Καλημέρα σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια και ναι μ αρέσει να κάνω χρήση της Ελληνικής των προγόνων μας είμαι Ικαριώτισσα και με συγγενείς στην Κύπρο με συνταράσσει η Κυπριακή καθώς είναι πιο κοντά στην αρχαία Ελληνική. Όσο για το ποίημα θρήνο δυστυχώς έχω χάσει το κορίτσι μου ΤΟ 2017.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο