| |
| | Έχει ιστορία το σεντόνι |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, όλα τα σεντόνια κάτι έχουν να μας πουν, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Σβήσαν τ` άστρα και νυχτώνει
πάρε με μια αγκαλιά
και μην πεις πως το σεντόνι
πάλιωσε απ` τα φιλιά.
Πάλιωσε απ` την αγάπη
πάλιωσε απ` τον καημό
σαν εφεύγανε τα πάθη
τρένο, μόνο στο σταθμό.
Πάλιωσε από το χρόνο
μια μοιραία φθορά
ας`` μην ήταν ποτέ μόνο
πάλιωσε και δεν μιλά.
Το σεντόνι της γιορτής
πόσες έζησε χαρές
το σεντόνι της ντροπής
με μπαλώματα του χθες.
Το δικό σου, το δικό μου
σαν σιωπήσαν τα πουλιά
κι` έμεινε το πρόσωπο σου
γνώριμο σαν τα φιλιά.
Που πληγώναν με το χρόνο
σε μελαγχολίας ρίμα
κι` όσο γράφω σε χρεώνω
πόσο δυνατό το νήμα.
Σβήσαν τ` άστρα μην μιλάς
έλα ξάπλωσε εδώ
γέρμα είναι μην ρωτάς,
συνήθεια, δεύτερο παλτό.
Να` χεις στις μπόρες της ζωής
σαν σου μιλά ο καθρέφτης
γύρισε πίσω μην σκεφτείς
έρωτας, ήτανε ο κλέφτης.
Πήρε μαζί τα γιασεμιά
τα κόκκινα τα κρίνα
κι` έμεινε η ανασαιμιά
στα καλοκαίρια εκείνα.
Μην κλάψεις, μόνο χαμογέλα
έχει ιστορία το σεντόνι
μην κλάψεις, έλα γέλα
το γέρμα που ζυγώνει.
Δεν έμεινε χωρίς καρδιά
θαύματα κάνει η αγάπη.
Άκου πως παίζουν τα βιολιά
στο λόφο, την ενάτη.
16-6-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
