| |
Η ζήλια σου με κούρασε
άρχισε να με πνίγει
κι απ΄ όση είχα υπομονή
μου ΄χει απομείνει λίγη.
Η αγάπη σου έγινε θηλιά
που σφίγγει το λαιμό μου
και η καχυποψία σου
μόνιμο βάσανό μου.
Μου λες με άλλες πως γυρνώ
(δεν φεύγει απ΄το μυαλό σου)
αφού βλέπεις φαντάσματα
γύρω απ΄ τον εαυτό σου.
Δεν λέω ότι είμαι άγιος
όρκο γι΄ αυτό δεν παίρνω
γουστάρω τον ποδόγυρο
κι όλο τον … γυροφέρνω
μα εσύ μου κάνεις συνεχώς
σκηνές ζηλοτυπίας
κι αυτό είναι το άκρον άωτον
(θαρρώ), της αδικίας.
Όπως προχθές που απρόσμενα
ήρθες νωρίς, βραδάκι
και δύο αποτσίγαρα
είδες μες στο τασάκι.
Αμέσως τότε ρώτησες
ποια ήτανε μαζί μου
κι ενώ εγώ σου απάντησα:
«Καμία, βρε καλή μου»
μου ΄πες «Δεν είσαι ειλικρινής
λες ψέματα, ντροπή σου»
κι έδειξες τ΄ αποτσίγαρα
ως μια απόδειξή σου.
Κι όταν ξανά η ζήλια σου
άρχιζε να με πρήζει
σου ΄πα «Δεν έχω γκόμενα
κι εξάλλου, δεν καπνίζει».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
