| |
Ήμουν μαγεμένος μαζί σου…
Λίγο τρελός και λίγο περισσότερο (απ΄όσο έπρεπε) ερωτευμένος…
Και απολάμβανα την κάθε μας στιγμή…
Νόμιζα ότι δεν θα χώριζαν ποτέ οι δρόμοι μας
κι ότι η σχέση μας θα ρίζωνε όπως ο ιξός στον έλατο…
Μια νύχτα στάθηκα κάτω απ΄το παράθυρό σου
και σου σιγοτραγούδησα…για την ομορφιά σου…
Όταν το άνοιξες για λίγο, είδα τα μαλλιά σου να χαϊδεύουν τον λαιμό σου
και στα χλωμά σου μάγουλα να κατρακυλούν δάκρυα…
Η μεν άνοιξη είχε ήδη χαθεί σιωπηλά…
Tο δε καλοκαίρι δεν πρόλαβε καν να ΄ρθει…
Ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από τους βράχους κι έμειναν μόνο οι ίσκιοι των ρεματιών…
Και το αέναο σάλεμα του βυθού της θάλασσας…
Έτσι, ο έρωτάς μας πέθανε οριστικά…
Κι εγώ δεν ήξερα αν πρέπει να λυπάμαι για το κοινό μας παρελθόν…
Ή για το όχι κοινό μας πλέον μέλλον…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
