| |
Είναι το σπίτι αδειανό
Ένα απέραντο κενό
Πέφτει τη νύχτα
Και σαν φίδι με τυλίγει
Μα τώρα πια δεν είμαι εγώ
Δεν θέλω άνθρωπο να δω
Η απουσία σου θηλιά
Που όλο με πνίγει...
Το ξέρω πως θα ξαναρθείς
Μιαν αγκαλιά θα χρειαστείς
Μα δεν θα είμαι πια η ίδια
Και το ξέρεις
Σε αγαπώ όμως πολύ
Για ένα μόνο σου φιλί
Κομμάτια γίνομαι
Αρκεί.. να μου το φέρεις...
Σήμερα ξύπνησα γυμνή
Λείπει η δική σου η αφή
Όλα στο σπίτι είναι άδεια.. πετρωμένα
Πώς φεύγεις έτσι δηλαδή
Κι αφήνεις μια ψυχή ορφανή
Να βλέπει στον καθρέφτη της
.. Μόνον εσένα...
2-7-2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
