| |
Σε ένα δωμάτιο μικρό
γκρίζο άγνωρο παγερό
ξύπνησα ένα πρωινό
πώς βρέθηκα και 'γω εδώ;
Ο χρόνος, ίσως η στιγμή,
της Μοίρας ίσως η βουλή
έσφιξαν μια λεπτή κλωστή
πώς εκείνη να αντισταθεί;
Ερωτήσεις, απορίες, ''γιατί''
σαν άστρα δίχως φως φωνή
και ψάχνεις μες στον ουρανό
το δρόμο τον πιο δυνατό.
Δεν είναι ξένα όλα αυτά
είν σαν τα κύματα τ' αλμυρά
πάνε και έρχονται συνεχώς
κάποιο ο δικός σου προορισμός.
Κι αν ο κόμπος... Γόρδιος Δεσμός
το σπαθί κρατά ο εαυτός
το σήκωσε ο Μέγας Βασιλιάς
τραντάχτηκε όλος ο ντουνιάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
