| |
Κύματα βγήκαν στη στεριά
κι ήρθανε να χαϊδέψουν
τα πόδια σου στην αμμουδιά
τη νύχτα όταν χορεύεις.
Κύματα ήρθαν μοναχά
το νου σου να μαγέψουν
κει που βαδίζεις στα ρηχά
και την καρδιά μου κλέβεις.
Και τα ρωτώ τα κύματα τι θέλουν και σ’ αγγίζουν
ΤΙ θέλουν κι έρχονται κοντά κι όταν σε δουν αφρίζουν;
και τα ρωτώ και τα ρωτώ Μα ‘κεινα δεν μιλάνε
Φωνή βάνω της θάλασσας και μέσα της γυρνάνε…
Θάλασσα πήρες θησαυρούς
και πήρες παλληκάρια
Καράβια χρυσοστόλιστα
τσάκισες μανιασμένη
Μ’ αυτή που βλέπεις σαν θεά
με τα’ ασημένια χνάρια
Ειν’ η αγάπη μου η κρυφή,
η φεγγαρολουσμένη.
Μην την κοιτάζεις θάλασσα
και κράτα τα παιδιά σου.
Τα βότσαλα της τραγουδούν,
τ’ αστέρια χαμηλώνουν
Τα κύματα ζηλεύουνε,
δεν ξέρουν ν΄ αγαπούνε
Κι όποιον τον αγκαλιάσουνε
στον Άδη τον κλειδώνουν
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
