| |
-Τί κάμνει εκεί τόσος λαός και περιμένει;
Περιμένει τους βαρβάρους, για να διοικηθεί.
-Μα, είμαστε εμείς που τον κυβερνούμε.
Εμείς! που γινήκαμε γι΄αυτόν ρήτορες μ' ευφράδεια να μιλούμε,
στις εκκλησιές μέσα και στα έδρανα,
γιομάτοι πλουμιστά ρούχα και άμφια χρυσά
τα μάτια του να θαμπώνουμε
και να είμαστε ωραίοι στην όψη και στους τίτλους που φτιάξαμε,
ώστε να μας απευθύνεται οικεία.
-Τί άλλο θέλει;
Να περιμένει τους βαρβάρους.
-Πόσο καιρό εκεί μένει και περιμένει;
Περιμένει γενιές πολλές τους βαρβάρους.
Τόσο, που η αναμονή γι' αυτούς γίνηκε προφητεία
και ζει για την εκπλήρωσή της.
-Περιμένει και δεν φεύγει ούτε σαν έρχεται η νύχτα;
Περιμένει πάντα τους βαρβάρους.
Είναι γι΄αυτούς μια κάποια λύση.
-Άφησέ τους λοιπόν!
Ας περιμένουν του βαρβάρους...
Βάρβαροι κάποτε ήμασταν κι εμείς!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
