| |
Η ΜΟΙΧΑΛΊΔΑ
Μου' δειχνες την αγάπη σου να κάνεις την δουλειά σου
μου' ταζες έρωτες χαρές δήθεν απ' την καρδιά σου.
Με έλεγες αγάπη σου σ' έλεγα αγγελούδι
κι αν έτρεχε το δάκρυ σου σε είχα σαν λουλούδι.
Σε φρόντιζα σε λάτρευα ζούσες απ' την πνοή μου
κάθε σου πίκρα γιάτρευα με όλη την ψυχή μου.
Μα όλα ήταν ψέματα έδιωχνες την ρουτίνα
κι όταν πάλι δυνάμωνες τραβούσες την κουρτίνα.
Για να φανεί η ψύχρα σου η κρύα η καρδιά σου
μέχρι χολή που έσταξαν τα ψεύτικα φιλιά σου.
Μα δεν πειράζει θα το βρεις μπροστά σου κάποια μέρα
όταν βαθιά θα πληγωθείς κι εσύ όπως εμένα.
Θα νιώσεις ότι στην ζωή είναι όλα δανικά
κι ότι γεννήθηκες εσύ να διώχνεις την χαρά.
Ζήσε με το συμφέρον σου την ψεύτικη ελπίδα
κι όμως θα ξεσκεπάζεσαι άτιμη Μοιχαλίδα.
Χέρια που τρέμουνε από ψευτιά και υποκρισία
δεν θα νιώσουν ποτέ χαρά και ψυχική ηρεμία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
