| |
Δοκίμασα πολλές φορές την αιχμηρή σου ευαισθησία…
Ώσπου έφτασε κάποτε η στιγμή ν΄ αποφασίσω ένα μεγάλο ναι ή ένα μεγάλο όχι…
Ήταν μια βραδιά που περπατούσα στην ακροθαλασσιά…
Αντί για γαλήνη, ένιωθα την κατήφεια να τριγυρίζει μες στην καρδιά μου
και να αναβρύζει ως τα μάτια μου…
Η νύχτα έπεφτε στενόκαρδη και σκοτεινή…
Μ΄ έναν ουρανό χωρίς αστέρια και λειψό το φεγγάρι…
Με μάταιη κάθε αισιοδοξία, αφού θα ΄πρεπε να περιορίσω τις απαιτήσεις μου
σε πράγματα που δεν με αφορούσαν διόλου…
Απ΄το μακρινό πέλαγος, ερχόταν ο αναστεναγμός του ανέμου
(που έπαιρνε τα μαλλιά και τα γένια μου)…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
