| |
Στη θάλασσα αντικριστά
τής λέω τον καημό μου
και ξαλαφρώνει η ψυχή
από το βάσανό μου.
Η γαλανή της αγκαλιά
είν' η παρηγοριά μου
που πλημμυρίζει με χαρά
αμέσως την καρδιά μου.
Με δέχεται στον κόρφο της
στο αρμυρό νερό της
κι εκεί με κάνει φίλο της
παντοτινά δικό της.
Όποτε έχω ακεφιά
στη θάλασσα πηγαίνω
και όταν νιώθω κούραση
σ΄ εκείνη ξαποσταίνω.
Γλάροι, δελφίνια, ναυτικοί
γίνονται σύντροφοί μου
και ένα αγέρι δροσερό
και πρίμο στη ζωή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
