| |
| | Μολύβια, για τη μνήμη......(αφιερωμένο ) |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, για το μπαγάσα το Γιάννο, ασφαλώς, σας ευχαριστώ πάντα. | | |
Ένα φεγγάρι πορφυρό
σου δίνω στη γιορτή σου
μη ξεχαστείς με το καιρό
να μ` έχεις θύμηση σου.
Κόκκινο άλικο, βαθύ
το χρώμα της πορφύρας
ένα φεγγάρι ρουμπινί
το χάρισμα της μοίρας.
Στο κεφαλάκι σου θωρώ
κι` η ευτυχία εντός μου
θυμήσου το με το καιρό
πως είσαι εσύ το βιός μου.
Η ανάσα μου, η αναπνοή
και το νερό που πίνω
της αγάπης το φιλί
με ζεστασιά στο δίνω.
Αστεροκλωστές στα χέρια σου
και μια ενάτη φως μου
στ` άσπρα τα περιστέρια σου
είσαι η ζωή εντός μου.
Στόλισα με χρυσοκλωστή
τα δάχτυλα, ένα, ένα
δικιά σου να` ναι η γιορτή
και ας περνούν τα τρένα.
Μην τα κοιτάς είναι παλιά
είναι της μάνας ταίρι
μον κάνε με μια αγκαλιά
με το ζεστό σου χέρι.
Κι` εγώ φεγγάρια χρυσαφιά
θα βρω για να σου στείλω
τη τελευταία μου μιλιά
θα βάλω σ` ένα φύλλο.
Άσπρο χαρτί ζωγραφιστό
με τη ζωή μου όλη
αγόρι μου, τι σου χρωστώ
άνθια στο περιβόλι.
Μοίρασε τα, στη γιορτή
κι` ας παίζει ένα ταξίμι
άσπρα χαρτιά για τη ψυχή.
Μολύβια, για τη μνήμη.
5-8-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
05-08-2020 @ 09:55 | Η Ελληνίδα μάνα στη λευκή σελίδα γράφει, γιατί το αετόπουλο φεύγει σιγά, σιγά από την αετοφωλιά , θα έρχεται μόνο για τάπερ, ατσάλινος να είναι, σας ευχαριστώ που θα με αντέξετε. Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | CHЯISTOS P
05-08-2020 @ 10:03 | Τί αισθήματα είναι κι αυτά, όταν η μάνα ξεπροβοδίζει το βλαστάρι της στο ταξίδι της ανεξάρτητης ζωής του....!!
(Να σου επιστρέφει τα -άδεια- τάπερ...)
| | GOLDSKY
05-08-2020 @ 12:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
05-08-2020 @ 16:23 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
