| |
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ
Σου'πα θα πάω αλλού
και μου'πες πού
Πίσω θα γυρίσω
μπρος δεν το μπορώ
πίσω σε κάποιες εποχές
γοητευτικές, αξέχαστες, μυρωδικές
Η θύμηση στο νου μου
το βλέμμα του μυαλού μου
Αν πάω εκεί
έλα κι εσύ
όμως μη με ρωτάς
καλύτερα να σιωπάς
Ήταν τότε που κολύμπησα μαζί
με μια ύπαρξη μαγευτική
Αχ! Αυτή η μυρωδιά
αίσθησης παρηγοριά!
Φύκια δαρμένα τα μαλλιά
πλατσούριζαν μες στα νερά
Μάτια αστραπής παντοτινά
πολύτιμα ορυκτά
πρόσκληση μέσα τους βαθιά
πνίγομαι τώρα στα ρηχά!
Κορμί αιώνιο και στιλπνό
ντρεπόμουν τόσο να κοιτώ
ασύμμετρα προκλητικό
ξεχώριζε απ'το σωρό!
Και το χαμόγελο εκείνο
ζήλιας κιτρίνισμα το κρίνο!
Κι ήρθε η γοργόνα από κοντά
και το'πε μου ψιθυριστά:
Μετά από χρόνο, από καιρό
θα θέλω πάλι να σε δω
θα ψάξω μέσα σου, θα βρω,
ατόφιο θησαυρό
Και αν το'χει η μοίρα και χαθώ
ξέχασέ με, σε παρακαλώ!
Πέρασε χρόνος και καιρός
ανερυθρίαστα σημαντικός
βασανιστικός·
ποιος είπε ότι είναι και γιατρός;
Λυπάμαι…
Να σε ξεχάσω προσπαθώ
αλλά δε μου είναι δυνατό
γιατί μου είπες σε παρακαλώ;
Μακάρι…
να ήσουν τώρα εδώ
να ανακάλυπτες το θησαυρό
που μου'πες θα'ρθω για να βρω
Φοβάμαι…
τα μάτια σου δε θα τα ξαναδώ
στα γαλάζια τους νερά για να πλυθώ
ανάμνηση γλυκιά μου, φυλαχτό
Αναρωτιέμαι…
μήπως και βρήκες άλλο θησαυρό
πως έγινες πιο πλούσια αρνούμαι να δεχτώ
Για το χαμένο θησαυρό
που μου'λεγες από καιρό
αναπολώ, χρονοτριβώ,
της λήθης σέρνω δισταγμό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
