| |
| | 160.000 |  | | | Γράφτηκε στις 23.6.2013 | | |
Ω, κόσμος! Εκατόν-εξήντα
χιλιάδες, έχουν μαζευτεί,
να πούνε «γεια» στη φίλη Λίντα,
που φεύγει να ξενιτευτεί.
Κι αυτή μισή μέσα στον τάφο,
κουνά μιας κότας το φτερό,
«γεια σας», τούς γνέφει, «θα σάς γράφω»
γυρνώντας στ’ άλλο της πλευρό.
Όταν τής κλείνουν το καπάκι
και για συγνώμες είν’ αργά,
φέρνει στον νου της κάποιον Τάκη,
που δούλευε στα φορτηγά.
Στο «κάτσε-κάτσε», «σήκω-σήκω»,
τον είχε πάντα και παντού,
αχ και να ’ρχόταν τώρα, απίκο,
να κάνει ντου. Να κάνει ντου.
Μα, ω, κρίμα! Ο Τάκης, φίλη Λίντα,
πήγε Σταθμάρχης στον Ο.Σ.Ε.,
χιλιάδες εκατόν-εξήντα
χιλιόμετρα, μακριά από σε.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
ptoumassis
08-08-2020 @ 15:15 | Κάποτε πήρα τηλέφωνο μια φίλη μου που απ' ό,τι τελικά φάνηκε μόνο εγώ την αγαπούσα. "Δεν με παίρνεις ποτέ στο τηλέφωνο", τής παραπονέθηκα. "Δεν με σκέφτεσαι καθόλου"; Κι εκείνη μού απάντησε: "Γιατί να σε σκεφτώ; Εκατόν-εξήντα χιλιάδες άνθρωποι ενδιαφέρονται για μένα. Με σένα θα ασχολούμαι"; Εκατόν-εξήντα χιλιάδες άνθρωποι, λοιπόν... | | Αγιοβλασιτης
08-08-2020 @ 17:38 | Γιατί 160 ...
και όχι 150 ή 200 ή οποιοδήποτε άλλο πιό
στρογγυλό νούμερο;
(Ευχαριστώ για το τηλέφωνο Θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω)
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
