| |
ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ
Έλιωνε,σαν τον έγλειφαν,
κάτ' απ' το πετραχήλι,
κι απ' άμβωνος στηλίτευε
τα ασεβή τα χείλη.
Στα πράσα τον επιάσανε,
και, σεις, κορμιά χαμένα,
εκείνον λέγατ' άγιο,
και ασεβή εμένα!.
Ένας φαντάρος, ασελγεί
μπροστά εις τον στρατάρχη;
Ο δούλος,εις τον κύριο;
Λακές εις τον μονάρχη;
Αυτά,στον Παντοδύναμο,
δεν προκαλούν αηδία;
Δεν είναι πανταχού παρών;
Η βρίσκετ' εν αδεία;
Αμφιβολία, μια ζωή,
θε να με τυραννάει!.
Αυτός πώς είναι σίγουρος,
κι ειρωνικά γελάει;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
