| |
Από τον δρόμο τον γνωστό ξαναρχίζω
εκείνον που δεν έχει τελειωμό
γιατί έτσι αργά που τον διασχίζω
είναι σαν να με στέλνουν στον γκρεμό
Σε άλλο τραγούδι είχα γράψει ΞΕΚΙΝΑΩ
σε αυτό έχω αρχίσει πια να περπατώ
κι ας το ξέρω πώς πάλι θα πονάω
σε ένα σχοινί κομμένο ακροβατώ
Το ξέρω πια το έχω μάθει
πώς δεν θα είσαι εκεί
μα πέφτω πάλι στα ίδια λάθη
και ελπίζω ακόμα σε μια στιγμή
Και επιτέλους φτάνω ξανά
στην δική σου πόρτα
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
όπως ήταν πρώτα
Εγώ άνοιξα την καρδιά μου
να σε έχω κοντά
μα στην δική σου πόρτα
δεν έχω τα κλειδιά
Εγώ είπα ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΥΤΟΣ
που θα είμαι καρφωμένος στην καρδιά σου σαν ένα βέλος
αλλά έγινα για εσένα, ΖΩΝΤΑΝΟΣ - ΝΕΚΡΟΣ,
έζησα σε ένα Άδικο ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.
Εγώ άφησα για εμάς το φώς ανοιχτό
μα εσύ ψυχή μου το έσβησες και
το άφησες '' ΚΛΕΙΣΤΟ '' (2χ)
Από τον δρόμο τον γνωστό πάλι αρχίζω
εκείνον που με οδηγεί μια ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΙΑ
ακόμα απορώ πώς με αφήνει και τον διασχίζω
φαίνεται με έχει μάθει πια
Σε άλλο τραγούδι είχα γράψει ΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΩ
σε αυτό πηγαίνω στο μέρος το γνωστό
και μές στην νύχτα ΣΑΝ ΟΥΡΑΝΟΣ, εγώ ήλιο ζητάω
και εσένα πάλι μια φορά να ξανά δώ
Εγώ άνοιξα την καρδιά μου
να σε έχω κοντά
μα στην δική σου πόρτα
δεν έχω τα κλειδιά
ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΖΑ
να είσαι σίγουρη πώς θα το έκανα για εσένα ξανά.
Εγώ άφησα για εμάς το φώς ανοιχτό
μα εσύ ψυχή μου το έσβησες και
το άφησες '' ΚΛΕΙΣΤΟ '' (2χ)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
