| |
Μισό αιώνα καρτερώ
Της προσφυγιάς μανούλα μου πικρός είναι ο δρόμος
του πόνου κάθε πρόσφυγας γίνεται κληρονόμος.
Πικρό είναι μάνα το ψωμί και το νερό που πίνω
και τις πληγές της προσφυγιάς δεν μπόρω να τις πλύνω.
Μισό αιώνα μάνα μου κι’ ακόμα να χαράξει
μισό αιώνα θεατές πάντα στην ίδια πράξη.
Νιος ήμουν μάνα μου γλυκιά σαν πήραμε τους δρόμους
και τώρα έγινα παππούς κι’ είμαι σε ξένους τόπους.
Και καρτερώ μανούλα μου στο σπίτι να γυρίσω
στους δρόμους που μεγάλωσα να ξαναπερπατήσω.
Και στον Θεό προσεύχομαι να φέρει μία λύση
τα όπλα της καταστροφής για πάντα να τσακίσει.
Σ’ όλο τον κόσμο ν’ απλωθεί για πάντα η ειρήνη
και η αγάπη στους λαούς αιώνια να μείνει.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
17-8-2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
