| |
Το θαμα
θυμάμαι κείνο το πρωί
όταν σε πρωτοείδα
νόμισα πως μου χαρίσανε
του ήλιου μιάν ακτίδα
ένοιωσα τι θα πει με φως
το δρόμο σου να στρώνεις
σαν περπατάς αμέριμνος
αστέρια να ανταμώνεις
έιδα τα μάτια σου τα δυό
και τα ξανθά μαλιά σου
τα χείλια σου τα κόκκινα
κι άκουσα την καρδιά σου
που κτύπαγε ακανόνιστα
μόλις συναντηθήκαμε
έσκυψα κι έστησα αυτί
και τότε φιλιθήκαμε
κι έγινε θάμα φοβερό
σμίξανε τα κορμιά μας
και νοιώσαμε αληθινά
αγάπη στην καρδιά μας
πρώτη φορά μας νοιώσαμε
τέτοια φωτιά να καίει
και να φλογίζει το κορμί
κι αίμα αυτό να ρέει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
