| |
| | Το ριχτιμιό |  | | |
Άσπρα βαμμένα τα σπιτάκια,
μπασιές στενές, στριφτά δρομάκια.
Στο φόντο, θάλασσα γαλάζια
γνώμες γυρίζει, μύρια νάζια.
Μ’ ανέσεια, τη θωριά αλλάζει,
σαν αρχαρίζει να βραδιάζει,
ο ήλιος που τραβά στη δύση,
με την πορφύρα θα τη ντύσει.
Οι θωριακές οι ψαροπούλες,
χαρά του μώλου, γυφτοπούλες,
χορτάτες κούρσος επιστρέφουν,
ξυπόλητα παιδιά τους γνέφουν.
Τα ψάρια βγαίνουν στο μεζάτι,
με το κιλό, με το κομμάτι,
άντρες μελαχρινοί πουλάνε,
της μέρας, νέα, σαν ρουφάνε.
Νοικοκυράδες με μαντίλια,
χρωματιστά, και με φαμίλια,
στο στριμωξίδι ν' αγοράσουν,
ταχιά, στο σπιτικό να φτάσουν.
Χρήμα, με τσιγκουνιά ξοδεύουν,
κι όσο τα ρέστα τους γυρεύουν,
αρχίζουν να κουτσομπολέβουν,
μ' αυτές, που ξεύρουν να ροέβουν.
Αγόρια, σ’ άψης τη θητεία,
πετάνε πρόστυχα αστεία,
σε τσούπες που με κάποια δείλια
σουφρώνουν τα βαμμένα χείλια.
Λιτό γλαρί που ‘χει κουράγιο,
μια βόλτα φέρνει το μουράγιο,
τον τρόπο ψάχνει για ν' αρπάξει,
κάποιο χαμψί, προτού λουφάξει.
Στο καπηλειό, πιγκέρνης διώχνει
σκύλο που πείνα τον στριμώχνει,
στις δέστρες τρίβονται οι γάτες,
και ρουθουνίζουνε χορτάτες.
Τάβλι, στον καφενέ, παπάδες
παίζουν με ναυτικούς, ζορμπάδες,
γέροι, αλλάζουν σκόρπια λόγια
και ξεκοκκίζουν κομπολόγια.
Τριγύρω σύγκαιρα μιλάνε,
τις συζητήσεις ξεπετάνε,
κι όπως φυσά απ' το μπουγάζι
ο μπάτης μυρωδιές αρπάζει.
Καθώς χωρίζουν, και αδειάζει,
το ριχτιμιό, θωριά αλλάζει.
Ορφανεμένα τα καϊκάκια,
φώτα ανάβουν στα κονάκια.
Τα πάντα, θέατρο μου μοιάζουν
σε παλκοσένικο ταιριάζουν,
μια φάρσα με πλοκή, τυχαία
τους λείπει μόνον η αυλαία.
Μ' αυτή να πέσει δεν θ' αργήσει
της μέρας ο σφυγμός θα σβήσει.
Αστριά, με τη νυχτιά, θ' ανάψουν,
το σκηνικό της θα ξεβάψουν.
Θα μείνουν μόνον οι φιγούρες,
απ' τα σπιτάκια, σημαδούρες,
μιας πόλης, που την άλλη μέρα,
θα παίξει μ' ιδιανή μανιέρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
31-08-2020 @ 16:24 | Ζωντανή περιγραφή ...
Με ιδιαίτερο ύφος..
::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
31-08-2020 @ 18:04 | Αν δεν κάνω λάθος σου έστειλα ένα όμορφο μήνυμα, αναρωτιέμαι γιατί το έσβησες, αν το έσβησες, αυτό είναι προσβολή για εμένα που είχα την καλύτερη των προθέσεων, σε ευχαριστώ καλό δρόμο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | professorark
31-08-2020 @ 21:34 | Αγαπητή ΑΜΑΡΥΛΙΣ,
Το πολύ-πολύ όμορφο μήνυμά σου σβήστηκε από ένα δικό μου βλακώδες λάθος, στην προσπάθεια να σου απαντήσω στα επαινετικά σου σχόλια. Απολογούμαι για το λάθος μου αυτό. Θα είμαι προσεκτικότερος στη συνέχεια. Ελπίζω να με συγχωρήσεις.
Είμαι νέος στο περιβάλλον του stixoi.info και δεν το χειρίζομαι ακόμη τέλεια. Με ρώτησες πoιος είμαι... Είμαι ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος που εκτός από τους αυτοματισμούς και τη ρομποτική, έχω και μερικές ακόμη αναζητήσεις, όπως η στιχουργία... | | Μπόσινας Νίκος
31-08-2020 @ 21:39 | Εντυπωσιακή ποίηση.! ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
01-09-2020 @ 09:02 | Χαίρομαι πάρα πολύ που έγινε κατά λάθος γιατί πιστεύω ότι η δημιουργία σου είναι μια ζωγραφιά, μια εξαίρετη! εξαίρετη ! γραφή, καλή συνέχεια, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | professorark
01-09-2020 @ 09:33 | Αγαπητή Γεωργία. Ευχαριστίες για τους επαίνους. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που διαλύθηκαν τα σύννεφα μεταξύ μας. Κωνσταντίνος. | | KaterinaKritik
03-09-2020 @ 17:35 | Εχω μείνει έκπληκτη από τη γραφή σας! Σας ευχαριστούμε που τη μοιράζεστε μαζί μας... ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
