| |
Μπαίνω μεσ' το πρώτο τρένο
στη Χαλκίδα ανεβαίνω
αγαπούλα μου για σένα
μοναχά
τα δυο μας τώρα πάλι αγκαλιά
Στου Ευρύπου το κανάλι
φύσηξ΄ άλλο μαϊστράλι
και μας έσμιξε χαρά μου
ξαφνικά
γίνηκε η νύχτα πάλι ξαστεριά
Σε γιοφύρια κι ελαιώνες
τραγουδάμε τους αιώνες
που φερθήκανε σε μας
τόσο σκληρά
Σε πλατείες και σοκάκια
διώχνουμ' όλα τα σαράκια
και ξορκίζουμε με μιας
τη σκοτεινιά
Στις Ροβιές και στον Δρυμώνα
θ' ανεβούμε τον χειμώνα
να περάσουμε καρδιά μου
μαγικά
εκεί στα πέρα μυστικά βουνά
Στο Προκόπι και στο Πήλι
θα ΄ρθουνε και άλλοι φίλοι
για να θυμηθούν μαζί μας
μουσικά
νυχτέρια τόσα καλοκαιρινά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
