| |
Είν' τ' αγόρι μου κιμπάρης.
Είναι Λίβας
και Βαρδάρης.
Σαν μπω στην
αγκαλιά του μέσα αισθάνομαι σαν πριγκιπέσσα.
Είναι Λίβας
και Βαρδάρης,
είν' τ' αγόρι μου κιμπάρης.
Έχει χείλη μαγεμένα,
μάτια καστανά, μελένια.
Με πόθο όταν
με κοιτάζουν,
παραδώσου
με διατάζουν.
Είν' τ' αγόρι μου κιμπάρης.
Είναι Λίβας
και Βαρδάρης.
Σκύβει για
να με φιλήσει,
το ψηλό μου κυπαρίσσι.
Το φιλί του
πως με λιώνει,
σαν κεράκι,
σαν το χιόνι.
Είναι Λίβας
και Βαρδάρης,
είν' τ' αγόρι μου κιμπάρης.
Είχα χάσει
την λαλιά μου,
σαν μπήκε μέσ' στην αγκαλιά μου.
Ας χαθεί
και το μυαλό μου,
μα αυτό τ' αγόρι
είν' δικό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
