| |
ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
είχε φεγγάρι ολόγιομο
κι η θάλλασσα ήταν λάδι
μύριζε η νύχτα γασεμί
εκείνο εκεί το βράδυ
που σμίξανε τα χείλη μας
και έγινε το μοιραίο
κι άναψε μέσα μας φωτιά
κι ήταν τόσο ωραίο
λες κι είχαμε εμείς πλαστεί
για να αγαπηθούμε
ήτανε τόσο φυσικό
έπρεπε να βρεθούμε
κάτω απ΄το φως του φεγγαριού
μιλήσαν τα κορμιά μας
νοιώσαμε τι θα πεί χαρά
γέμισε η αγκαλια μας
ποτέ δεν το μετάνιωσα
για κείνο κει το βράδυ
ήτανε δώρο Θεικό
έδιωξε το σκοτάδι
που ζούσα μέχρι να σε βρω
και έρωτα να νοιώσω
κι απο τη φλογα να καώ
και σαν κερί να λειώσω
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
