| |
Είχες αγγελική μορφή...
Κι εγώ ήμουνα γοητευμένος κι έκπληκτος, μέχρι και με τον τόνο της φωνής σου
που ήταν παράδοξα γλυκός…
Σε κοίταζα, με τα μάτια μου πιστά, κατάματα…
Ήσουνα τρυφερή, έξυπνη και ραφινάτη… αξιαγάπητη…
Η καρδιά μου αφοσιώθηκε αμέριμνα σ΄ εσένα…
Σιγά σιγά, όταν οι μέρες άρχισαν ν΄ αστράφτουν γύρω μας
και να φαίνονται οι ξεραμένες ροδοδάφνες, αφανίστηκε κι η τελευταία ελπίδα μου…
Πάνω που ονειρευόμουν μαζί σου μια εποχή παρωχημένη,
όπως τότε που ανέβαιναν με το σαμντάνι τη σκάλα, δημιουργήθηκε μια οξύτητα ασυνήθιστη…
Και τότε κατάλαβα ότι [B]δεν μ΄ αγαπάς ούτε μ΄ αγάπησες ποτέ…[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
