| |
οσο ειναι ακομη καλοκαιρι
και εσυ πως να φερεις τον χειμωνα κοιτας'
θα σε πνιγει, κατα βαθος...
η θαλασσα, η νυχτα, το δασος, ο φοβος σου..
η δυναμη σου..
το αγνωστο σου βημα, διχως ενα σου χναρι,
στο κενο (θα σε πνιγει)..
η υποδουλωση σου, υποδουλωση των παντων.
μα σαν καθε ψυχη και πανερμη, δεν ερπει'
η απερπατητη ψυχη σου..
η εξουσια που δινεις και ποτε δεν παιρνεις
προσδοκωντας απ' οξω σου σωτηρια'
να σταθεις ορθος, απελευθερος..
η μονη δυναμη ανατρεπτικη,
η απαραχωρητη'
σε όποιο καθεστως επιβολης πανω της..
κι ο,τι γινεσαι, η σκια στην σκια σου.
και χεστηκε η φοραδα στο αλωνι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
